Και όμως ο
τα καλά ταύτα προλέγων Πατριάρχης Ιωσήφ, αφού συνωμίλησε μυστικώς μετά του
βασιλέως και των απεσταλμένων του Πάπα, μετέβαλε γνώμην και ήρχισε να
ετοιμάζεται, παρακινών και τους μη θέλοντας να τον ακολουθήσουν, βεβαιών αυτούς
ότι κατά τας πληροφορίας του οι Λατίνοι θα τους υποδεχθούν με πολλήν τιμήν και
αγάπην, ότι θα έχουν ελευθερίαν να εκθέσουν αδιστάκτως την γνώμην των και ότι
αν αποδείξουν οι Ανατολικοί την ιδικήν των δόξαν ορθοτέραν της των Λατίνων,
εκείνοι θα αποδεχθούν την Ανατολικήν διδασκαλίαν και ούτω θα επιστρέψουν
νικηταί και τροπαιούχοι. Αλλά και ο βασιλεύς, βιαζόμενος να μεταβή εις Ιταλίαν,
ανεχώρησε τέλος μετά των λοιπών έχων μετ’ αυτού και τον Άγιον Μάρκον Εφέσου
παρά την θέλησίν του. Όταν έφθασαν τα πλοία του Πάπα εις Κωνσταντινούπολιν και
η ναυαρχίς του ανεψιού του Πάπα Κουτλουμέρα εστάθη εις τον ναύσταθμον, έγινε
μεγάλος σεισμός. Και όταν ανέβη εις το πλοίον τούτο ο βασιλεύς η θάλασσα
εκόχλασεν ως βράζουσα.
Αναχωρήσαντες δε εκ Κωνσταντινουπόλεως την 27ην
Νοεμβρίου 1437 και διελθόντες την Καλλίπολιν έφθασαν εις Μάδυτον, όπου έγινε
νέος σεισμός. Όμως ο ασυλλόγιστος βασιλεύς δεν εσκέφθη ότι αυτά ήσαν σημεία της
θείας οργής. Τέλος έφθασαν εις Βενετίαν την 8ην Φεβρουαρίου 1438,
εξελθόντες δε εις την ξηράν εγένεντο ενθουσιωδώς δεκτοί υπό των Βενετών,
παρεχωρήθη δε εις αυτούς και Ναός δια την τέλεσιν της αναιμάκτου θυσίας.
Συναχθέντες δε άπαντες οι εν τη πόλει ίνα ίδωσι και ακούσωσι την θείαν
λειτουργίαν κατά την τάξιν της Ανατολικής Εκκλησίας δακρύσαντες ανέκραξαν·
«Πριν ίδωμεν τους Έλληνες τους εθεωρούσαμεν ως βαρβάρους· τώρα όμως
αναγνωρίζομεν και πιστεύομεν ότι αυτοί είναι οι πρωτότοκοι της Εκκλησίας και
ότι το πνεύμα του Θεού είναι το λαλούν εις αυτούς». 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου