Το κυβερνητικό χτύπημα στην αριστεία είναι το προπέτασμα
Η ανάγνωση που έκανε η αντιπολίτευση στο σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος Γαβρόγλου -δεν έχει υπογραφεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε έχει τύχει επεξεργασίας από το Συμβούλιο Επικρατείας - είναι τουλάχιστον επιπόλαια. Το χτύπημα στην αριστεία διά της κατάργησης της απόδοσης της σημαίας στους καλύτερους μαθητές και μαθήτριες των δημοτικών μας σχολείων είναι το προφανές. Χρόνια τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ μετέχει σε παντός είδους συνωμοσίες που έχουν ως στόχο να επιβληθεί στη χώρα η δικτατορία των μετρίων. Δεν είναι καινούργιο αυτό, έστω και αν εκδηλώνεται κατά τρόπο αντιδημοκρατικό, αποκρουστικό και ισοπεδωτικό.
Η ουσία της απόφασης όμως είναι άλλη και αυτή μετά λύπης διαπιστώνουμε ότι δεν αναδείχθηκε. Από την ανάγνωση του διατάγματος προκύπτουν δύο στοιχεία σημαντικότερα και αυτής της αριστείας. Το πρώτο είναι η ύπουλη τακτική της Αριστεράς να υποβαθμίσει τη σημαία ως σύμβολο. Τι αξία έχει ένα σύμβολο το οποίο βγαίνει στη... λοταρία για να το φέρει κανείς σε μια παρέλαση; Η κλήρωση, κατά τη γνώμη μας, δεν έχει μόνο στόχο τους αρίστους. Στόχο έχει κυρίως τη σημαία ως εθνικό σύμβολο την οποία μπορεί να φέρει ο οιοσδήποτε. Ο τελευταίος. Αυτός που πρωταγωνιστεί σε ασχήμιες χωρίς τον κίνδυνο να αποφοιτήσει με διαγωγή κοσμιωτάτη (καταργήθηκε και αυτό), εκείνος που παραδίδει λευκή κόλα, ο τεμπέλης. Με τον τρόπο αυτόν παύει η σημαία να αποτελεί σύμβολο ηγεσίας ταυτισμένο με την πορεία του έθνους. Αυτό είναι το πρώτο και βασικό χτύπημα του ύπουλου κ. Γαβρόγλου, το οποίο η αξιωματική αντιπολίτευση δυστυχώς δεν ανέδειξε.
Το δεύτερο χτύπημα, που επίσης δεν σχολιάστηκε, είναι η απαγόρευση των σημαιοφόρων και των παραστατών να παρίστανται στις επίσημες δοξολογίες εορτασμού των εθνικών επετείων. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη πρόβα υποβάθμισης του ρόλου της Εκκλησίας και της απόπειρας διαχωρισμού από το κράτος. Εάν απαγορεύεται σήμερα στους σημαιοφόρους των σχολείων να παρίστανται στις δοξολογίες, γιατί αύριο να μην απαγορευθεί στην Εκκλησία να παρίσταται και να ευλογεί ορκωμοσίες όπως του Προέδρου της Δημοκρατίας, των βουλευτών και των περιφερειαρχών; Ο υπουργός που νομοθέτησε με διάταγμα την απόφαση αυτή δεν έχει απλώς ως στόχο την αριστεία αλλά την αποβολή της Εκκλησίας από τις τελετές στις οποίες επεβλήθη να είναι παρούσα λόγω της παράδοσής μας και όχι λόγω της θρησκείας.
Οι σημαίες μπαίνουν στις εκκλησιές στις εθνικές επετείους, γιατί κάτι αντίστοιχο συνέβη με λάβαρα, σύμβολα στις Επαναστάσεις μας και στις εξεγέρσεις έναντι των κατακτητών. Οσοι δεν αντέχουν να βλέπουν τη σημαία στις εκκλησίες ή την Εκκλησία στις επίσημες ορκωμοσίες δημοσίων Αρχών έχουν στο μυαλό τους άλλη πατρίδα και άλλο έθνος, για να μην πούμε ότι είναι εντελώς απάτριδες. Η «Εστία» δεν θα καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθεί αυτή τη λαίλαπα που αποτελεί τα προεόρτια του χωρισμού κράτους - Εκκλησίας. Θα αντιδράσει στον σωστό χρόνο και θα κάνει την κυβέρνηση να πονέσει και να μετανιώσει πολύ γι' αυτή την επιλογή.
Μανώλης Κοττάκης
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Εστία»
Η ανάγνωση που έκανε η αντιπολίτευση στο σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος Γαβρόγλου -δεν έχει υπογραφεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε έχει τύχει επεξεργασίας από το Συμβούλιο Επικρατείας - είναι τουλάχιστον επιπόλαια. Το χτύπημα στην αριστεία διά της κατάργησης της απόδοσης της σημαίας στους καλύτερους μαθητές και μαθήτριες των δημοτικών μας σχολείων είναι το προφανές. Χρόνια τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ μετέχει σε παντός είδους συνωμοσίες που έχουν ως στόχο να επιβληθεί στη χώρα η δικτατορία των μετρίων. Δεν είναι καινούργιο αυτό, έστω και αν εκδηλώνεται κατά τρόπο αντιδημοκρατικό, αποκρουστικό και ισοπεδωτικό.
Η ουσία της απόφασης όμως είναι άλλη και αυτή μετά λύπης διαπιστώνουμε ότι δεν αναδείχθηκε. Από την ανάγνωση του διατάγματος προκύπτουν δύο στοιχεία σημαντικότερα και αυτής της αριστείας. Το πρώτο είναι η ύπουλη τακτική της Αριστεράς να υποβαθμίσει τη σημαία ως σύμβολο. Τι αξία έχει ένα σύμβολο το οποίο βγαίνει στη... λοταρία για να το φέρει κανείς σε μια παρέλαση; Η κλήρωση, κατά τη γνώμη μας, δεν έχει μόνο στόχο τους αρίστους. Στόχο έχει κυρίως τη σημαία ως εθνικό σύμβολο την οποία μπορεί να φέρει ο οιοσδήποτε. Ο τελευταίος. Αυτός που πρωταγωνιστεί σε ασχήμιες χωρίς τον κίνδυνο να αποφοιτήσει με διαγωγή κοσμιωτάτη (καταργήθηκε και αυτό), εκείνος που παραδίδει λευκή κόλα, ο τεμπέλης. Με τον τρόπο αυτόν παύει η σημαία να αποτελεί σύμβολο ηγεσίας ταυτισμένο με την πορεία του έθνους. Αυτό είναι το πρώτο και βασικό χτύπημα του ύπουλου κ. Γαβρόγλου, το οποίο η αξιωματική αντιπολίτευση δυστυχώς δεν ανέδειξε.
Το δεύτερο χτύπημα, που επίσης δεν σχολιάστηκε, είναι η απαγόρευση των σημαιοφόρων και των παραστατών να παρίστανται στις επίσημες δοξολογίες εορτασμού των εθνικών επετείων. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη πρόβα υποβάθμισης του ρόλου της Εκκλησίας και της απόπειρας διαχωρισμού από το κράτος. Εάν απαγορεύεται σήμερα στους σημαιοφόρους των σχολείων να παρίστανται στις δοξολογίες, γιατί αύριο να μην απαγορευθεί στην Εκκλησία να παρίσταται και να ευλογεί ορκωμοσίες όπως του Προέδρου της Δημοκρατίας, των βουλευτών και των περιφερειαρχών; Ο υπουργός που νομοθέτησε με διάταγμα την απόφαση αυτή δεν έχει απλώς ως στόχο την αριστεία αλλά την αποβολή της Εκκλησίας από τις τελετές στις οποίες επεβλήθη να είναι παρούσα λόγω της παράδοσής μας και όχι λόγω της θρησκείας.
Οι σημαίες μπαίνουν στις εκκλησιές στις εθνικές επετείους, γιατί κάτι αντίστοιχο συνέβη με λάβαρα, σύμβολα στις Επαναστάσεις μας και στις εξεγέρσεις έναντι των κατακτητών. Οσοι δεν αντέχουν να βλέπουν τη σημαία στις εκκλησίες ή την Εκκλησία στις επίσημες ορκωμοσίες δημοσίων Αρχών έχουν στο μυαλό τους άλλη πατρίδα και άλλο έθνος, για να μην πούμε ότι είναι εντελώς απάτριδες. Η «Εστία» δεν θα καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθεί αυτή τη λαίλαπα που αποτελεί τα προεόρτια του χωρισμού κράτους - Εκκλησίας. Θα αντιδράσει στον σωστό χρόνο και θα κάνει την κυβέρνηση να πονέσει και να μετανιώσει πολύ γι' αυτή την επιλογή.
Μανώλης Κοττάκης
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Εστία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου