Στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ταλαιπωροῦνται ἀπό το αἴσθημα τῆς
ἀνασφάλειας. Νιώθουν ἀπροστάτευτοι και ἐκτεθειμένοι σέ πολλούς καί μεγάλους κινδύνους. Νομίζουν
ὅτι θά τούς βροῦν συμφορές καί θά ζήσουν τραγικές καταστάσεις. Γι᾽ αὐτό καί θέλουν
κάπου νά στηριχθοῦν, νά καταφύγουν σέ ἀσφαλές μέρος, νά βρεθοῦν κάτω ἀπό τήν προστατευτική
ὀμπρέλλα κάποιου δυνατοῦ. Οἱ ἄνθρωποι συνήθως ξεχνοῦν νά καταφύγουν στό Θεό, γιατί
δέν ἔχουν τήν ἀνάλογη πίστη. Λησμονοῦν ὅτι ὁ Θεός ὑποσχέθηκε τήν προσταστία τους
καί ζητάει ἀπό αὐτούς να μή χάνουν τήν ἐλπίδα τους.Ἕνας ἐπίσκοπος ἀναφέρει σχετικά:
«Οἱ ἄνθρωποι, πού πιστεύουν στόν Θεό, λέγει ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ἔχουν τήν ἐλπίδα
“ὡς ἄγκυρα τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καί βεβαίαν”. Πῶς ἀσφαλίζεται τό πλοῖο ἀπό τους κλυδωνισμούς,
ἀπό τούς δυνατούς ἀνέμους, τά πελώρια κύματα καί τήν τρικυμία; Ρίχνει τήν ἄγκυρά
του στό βυθό, πού εἶναι σταθερός καί ἀμετακίνητος.Ἡ ἄγκυρα γαντζώνεται γερά καί τό
πλοῖο, πού βρίσκεται στήν τρικυμισμένη ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας μένει σταθερό. Ὅσο
καί νά τό κτυποῦν οἱ ἄνεμοι, δέν πρόκειται νά τό μετακινήσουν. Τό ἴδιο συμβαίνει
καί μέ τήν χριστιανική ἐλπίδα. Ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ μπορεῖ να εἶναι τρικυμισμένη, μπορεῖ
νά τήν κτυποῦν οἱ ἄνεμοι τῶν δοκιμασιῶν καί τά κύματα τῶν δυσκολιῶν. Στόν οὐρανό
ὅμως, ὅπου βρίσκεται ὁ Σωτήρ καί Λυτρωτής μας, ὁ Θεός μας, ἐπικρατεῖ ἡ γαλήνη, ἡ
ἠρεμία καί ἡ σταθερότητα. Σ᾽ αὐτόν τόν οὐράνιο κόσμο ἀκουμπᾶ τήν ἐλπίδα του, τήν ἄγκυρα τῆς ζωῆς
του ὁ πιστός καί μέ τόν τρόπο αὐτό ἐξασφαλίζει τή γαλήνη, τήν εἰρήνη καί τή σταθερότητα».
Οἱ χριστιανοί στίς δυσκολίες τῆς ζωῆς πρέπει νά καταφεύγουν στό Θεό καί νά μή ἀπελπίζονται.
Νά εἶναι βέβαιοι ὅτι θά βροῦν τήν προστασία, πού ἀναζητοῦν. Αὐτό ὑποσχέθηκε ὁ Χριστός
καί πρέπει νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στίς ὑποσχέσεις του, οἱ ὁποῖες εἶναι σταθερές καί
ἀμετακίνητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου