Θεέ μου, ποῦ βαδίζουμε; Σέ τί γκρεμούς κατρακυλᾶμε; Σέ τί θάλασσες
καταποντιζόμαστε; Ποιοί ἐχθροί ζήλεψαν τή χώρα μας καί χύμηξαν νά τήν
κατασπαράξουν; Ἡ ἄθλια φωτογραφία τοῦ περίγυρου, μᾶς ἀναγκάζει νά θυμηθοῦμε τό
Σαιξπηρικό: «To be or not to be»? Νά ζοῦμε ἤ νά μή ζοῦμε; Ἀφορμή γιά
τό σημερινό μου κείμενο, εἶναι τό καθημερινό «Ἀστυνομικό Δελτίο» τῶν ἐφημερίδων.
Δέν ἔχω τήν πρόθεση νά κινδυνολογήσω, ἀλλά νά ἐκθέσω τήν παραβατική συμπεριφορά τῶν ἀνθρώπων, γιά μιά μόνο μέρα.
Γιατί, ἄλλο τό «ἐκθέτω» μιά σειρά πραγματικῶν κινδύνων, καί ἄλλο σημαίνει ἡ λέξη
«κινδυνολογῶ», ἡ ὁποία, κατά τό λεξικό τοῦ Μπαμπινιώτη, σημαίνει «ἐπισημαίνω
πιθανούς κινδύνους πρός ἐκφοβισμό». Σκοπός μας λοιπόν, δέν εἶναι, οὔτε ἡ ἐπισήμανση
πιθανῶν καί ἀόριστων κινδύνων, πολύ δέ περισσότερο, ὁ ἐκφοβισμός.
Ὅταν ὁ
Χριστός χαρακτηρίζει τούς μαθητές Του, (καί ὅλους τούς χριστιανούς), «ὡς
πρόβατα ἐν μέσιῳ λύκων», τούς κάμνει προσεκτικούς, γιατί θά ᾽ναι γιά πάντα
λίγοι μέσα σέ πολλούς καί σ’ ἐχθρικό περιβάλλον. Στ’ ἀλήθεια, τρόμαξα
διαβάζοντας μιᾶς μόνο μέρας «τό ἀστυνομικό δελτίο» τῆς «Ἑστίας». Δέ διστάζω νά
σημειώσω τά περιστατικά. Ἐκτός ἀπό ἕνα ἀτύχημα μέ κυνηγετικό ὅπλο, σημειώνω τά ἄλλα
πέντε:
—«Τό μηχάνημα αὐτομάτων συναλλαγῶν τοῦ ὑποκαταστήματος τῆς Γενικῆς
Τραπέζης, στήν ὁδό Κολοκοτρώνη στό κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, πυρπόλησαν στίς 11 προχθές τό
βράδυ, ἄγνωστοι. Οἱ δράστες τοποθέτησαν αὐτοσχέδιο ἐμπρηστικό μηχανισμό ἀποτελούμενο
ἀπό τρία φιαλίδια, ὁ ὁποῖος ἀνεφλέγη καί προκάλεσε μικρές ζημιές.
—Δύο ληστεῖες σέ ὑποκατάστημα Τραπέζης καί σέ ὑποκατάστημα τῶν ΕΛ.ΤΑ.
διεπράχθησαν χθές ἀπό ἀγνώστους... Στήν πρώτη ἄγνωστος ὁπλοφόρος ἀπείλησε τούς
παρευρισκομένους καί ἀφοῦ ἅρπαξε τά χρήματα τῶν ταμείων, διέφυγε... δεύτερη
ληστεία σημειώθηκε τό μεσημέρι στό ὑποκατάστημα τῶν ΕΛ.ΤΑ. στήν Καλλιθέα. Δύο ἄγνωστοι
ὁπλοφόροι ἀπείλησαν τούς ὑπαλλήλους, καί ἀφοῦ ἅρπαξαν τά χρήματα τῶν
ταχυδρομείων, διέφυγαν.
—Πλῆθος τηλεφωνημάτων γιά δῆθεν τοποθέτηση βομβῶν ἔγιναν χθές ἀπό ἀγνώστους,
μέ συνέπεια νά προκληθῆ ἀναστάτωση σέ ἀστυνομικούς καί πολίτες. Στίς 11 π.μ. ἄγνωστος
τηλεφώνησε στό ΙΚΑ Ἀσπροπύργου καί στίς 11.08, ἄλλος φαρσέρ τηλεφώνησε στήν Ἄμεση
Δράση καί ἰσχυρίσθηκε ὅτι θά ἐκραγῆ βόμβα στό Δημαρχεῖο Μεταμορφώσεως. Νωρίτερα
σημειώθηκαν φάρσες γιά βόμβες στά δικαστήρια καί στό
ὑποκατάστημα τῆς Ἀγροτικῆς Τράπεζας στό Νέο Ψυχικό.
— Ἐφιαλτικές στιγμές στά χέρια τριῶν κουκουλοφόρων ληστῶν ἔζησε χθές τά
ξημερώματα ἕνας ἄνδρας ἀπό τό Κοκκώνι Κορινθίας. Οἱ κακοποιοί εἰσέβαλαν στήν οἰκία
του τήν ὥρα πού κοιμόταν καί ἀφοῦ τόν ἀπείλησαν μέ κυνηγετικά ὅπλα καί μαχαίρια
τόν ἀκινητοποίησαν καί τοῦ ἅρπαξαν 700 εὐρώ, πέντε ρολόγια χειρός, ἕνα φορητό
τηλέφωνο καί τήν τραπεζική του κάρτα. Ὁ ἕνας δράστης τόν ἐξανάγκασε νά τοῦ ἀποκαλύψη
τόν κωδικό τῆς κάρτας...
—Ἄγνωστοι παρέμειναν οἱ δράστες τῆς δολοφονίας ἄνδρα ἡλικίας 35 ἐτῶν, ὁ ὁποῖος
διέμενε μόνος του στήν ὁδό Φυλῆς 52, στό κέντρο τῶν Ἀθηνῶν. Ὁ ἄνδρας βρέθηκε
στό κρεββάτι μέ τραῦμα στό κεφάλι».
Τέτοια, κι ἄλλα πολλά, σε καθημερινή βάση. Πῶς νά μη νιώσεις πόνο, τρόμο,
θλίψη,
ἀνησυχία, ἀπορία; Τό ἀνθρώπινο πρόσωπο κουρελιάζεται. Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἀχρειώνεται.
Τά ἔνστικτα κυριαρχοῦν. Τά πάθη ἐπαναστατοῦν. Homo homini lupus. (Ὁ ἄνθρωπος γιά τόν ἄνθρωπο
λύκος). Τήν ἴδια μέρα καί στήν ἴδια ἐφημερίδα, ἡ τακτική χρονογράφος Ἀλεξάνδρα
Στεφανοπούλου ἔγραφε στό κείμενό της: «Ἀντί νά φθάσει τό μαχαίρι ὡς τό
κόκκαλο, ἔχει φθάσει ἡ διαφθορά μας ὡς τό κόκκαλο. Ἔχουν διαβρωθεῖ ὅλες οἱ
βαθμίδες τῆς ἐξουσίας και τῆς κοινωνίας. Ποῦ νά φανταστεῖ κανείς ὅτι θά
“ἱδρύετο ἑταιρεία ἐκμεταλλεύσεως ρόζ τηλεφωνημάτων” μέσα στην ΕΤ καί ὅτι ὑπάλληλοί
της θά χρέωναν στούς λογαριασμούς τῶν τηλεφώνων τῆς κρατικῆς τηλεοράσεως χιλιάδες
ρόζ τηλεφωνήματα γιά νά εἰσπράττουν ποσοστά, πού εἶχαν συμφωνήσει μέ τίς ἑταιρεῖες
τῶν σεξουαλικῶν διαστεναγμῶν; Κόπρος τοῦ Αὐγείου παντοῦ τριγύρω μας». «Ὅταν ἔλθη
ἀσεβής εἰς βάθος κακῶν καταφρονεῖ» (Παροιμ. ΙΗ΄ 3). Ὅταν προχωρήσει ὁ ἄνθρωπος στό κακό και τήν ἁμαρτία,
πολύ δύσκολα ξαναβρίσκει τή σωφροσύνη καί τή νηφαλιότητα. Ὅταν ὁ
ἄνθρωπος βάψει τά χέρια του στό αἷμα, πάντα θά διψάει για αἷμα.
Ὅταν κλέβει καί ληστεύει, δύσκολα θά ξαναβρεῖ τό δρόμο τῆς τιμιότητας. Ὅταν
ὁ ἄνθρωπος σέρνεται στις πορνεῖες καί τίς μοιχεῖες και τίς ἀσέλγειες,
πολύ δύσκολα ἡ σάρκα ἀπελευθερώνεται και ἠρεμεῖ. Ἡ ἁμαρτία μοιάζει μέ μεθύσι καί μέ
ναρκωτικό. «Ὄντως ἐσχάτη μέθη καί κακόν ἔσχατον ἡ ἁμαρτία»,
λέγει ὁ ἱ. Χρυσόστομος. Ὅπως ἡ μέθη καί τά ναρκωτικά ναρκώνουν καί νεκρώνουν τό
σῶμα καί τό λογικό τοῦ ἀνθρώπου, ἔτσι καί ἡ ἁμαρτία νεκρώνει τήν ψυχή. Τό πιό εὔκολο
πρᾶγμα, λέγει ὁ ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, εἶναι ἡ διάπραξη τοῦ κακοῦ. «Οὐδέν
οὕτω ράδιον, ὡς τό γενέσθαι κακόν».
Καί λοιπόν; Τί θά πράξουμε μπροστά σέ τοῦτο τόν κατακλυσμό τοῦ κακοῦ καί τῆς
πάνδημης διαφθορᾶς; Ἡ φωνή τοῦ Κυρίου ἀκούγεται καθάρια καί ἀφυπνιστική: «Ἔγειρε ὁ καθεύδων καί ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν καί ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός» (Ἐφ. Ε΄ 14). Τό ἔργο τῆς ἀνάπλασης και ἀναγέννησης ἀνήκει στόν Κύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου