….Οἱ ἄνθρωποι, ἀκόμα καὶ οἱ πιστοί, ἔχουν χάσει τὴν ἐμπιστοσύνη τους στοὺς κληρικούς.
Σταμάτησαν νὰ προσφέρουν χρηματικὰ ποσὰ στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς καὶ στὰ φιλανθρωπικὰ
ἱδρύματα τῆς Ἐκκλησίας. Βλέπουν τοὺς λειτουργοὺς τοῦ Ὑψίστου ὡς ἱκανοὺς ἐπιχειρηματίες
καὶ ἀδίστακτους ἐκμεταλλευτὲς τοῦ ἱεροῦ χρήματος! Τοὺς βλέπουν μὲ καχυποψία καὶ
ἀποφεύγουν τὶς πολλὲς σχέσεις μαζί τους. Ἔπαψαν νὰ τοὺς θεωροῦν πνευματικοὺς πατέρες
καὶ συμπαραστάτες τους στὰ προβλήματα, ποὺ ἀντιμετωπίζουν. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη
πνευματικὴ ζημιά, ποὺ προκλήθηκε στὸ λαό. Ἀπαξιώθηκαν οἱ κληρικοί, οἱ οἰκονόμοι
τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ, καὶ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε πάλι ἀπὸ τὴν ἀρχή. Νὰ ἀποδείξουμε
οἱ ἀθῶοι τὴν ἀθωότητά μας. Νὰ φωτίσει τὸ παράδειγμά μας. Νὰ πείσει ἡ ὄντως πνευματικὴ μας ζωή. Αὐτὸ ἀπαιτεῖ περισσότερη ἄσκηση ἐκ μέρους μας, ἐμφανέστερη ἀφιλοχρηματία, ἀποδεδειγμένο ὀρθόδοξο ἦθος
καὶ ἔμπρακτη ἀγάπη, πρὸς τοὺς φτωχοὺς καὶ πάσχοντες. Τώρα πιὰ πρέπει νὰ εἴμαστε
καὶ νὰ φαινόμαστε —χωρὶς ἴχνος ὑποκρισίας— συνεπεῖς στὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, περιορίζοντας
τὰ εὔκολα λόγια καὶ αὐξάνοντας τὰ καλὰ ἔργα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου