Δυστυχῶς, ὡς ἀποδεικνύουν αἱ ἀλλεπάλληλοι καί ἐπί σειράν ἐτῶν
πατριαρχικαί δηλώσεις δέν πρόκειται περί φραστικῶν λαθῶν ἤ δημοσιογραφικῶν ἀνακριβειῶν
ἀλλά περί σταθερῶν πεποιθήσεων ἐκφραζομένων εὐκαίρως ἀκαίρως μετά πάσης ἐμφάσεως.
Ἄρα δέν εἶναι δυνατόν μία ἐκδήλωσις τοῦ Πατριάρχου νά καθησυχάσῃ τήν ὀρθόδοξον
συνείδησιν ἐφ’ ὅσον αἱ πεποιθήσεις τοῦ Φαναρίου καί ἡ διαγραφομένη πορεία του
παραμένει ἡ αὐτή. Συγκεκριμένως εἰς τήν ἡμετέραν Μονήν, παρ’ ὅλην τήν ἁγιορειτικήν
ἀντίδρασιν, ἐμνημονεύαμεν μέχρι τινός τοῦ Πατριαρχικοῦ ὀνόματος φειδόμενοι τῆς ἐκκλησια-
στικῆς ἑνότητος. Μετά δέ τήν περί Φιλιόκβε καί Πρωτείου, ὡς ἁπλῶν ἐθίμων,
δήλωσιν τοῦ Πατριάρχου, ἐπαύσαμεν τό μνημόσυνον, αἰσθανθέντες ὅτι ἐξέλιπε πᾶν
περιθώριον ἀνοχῆς ἤ προθεσμία ἀναμονῆς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου