Η Ορθοδοξία διασώζει όλην την πνευματικήν της αίγλην και ανθηρότητα, όλον το θείον κάλλος της..

Πολλοί λέγουν ότι οι αιώνες περνούν, ο κόσμος μετασχηματίζεται, νέοι καιροί, νέα ήθη, νέαι ιδέαι, νέοι προσανατολισμοί. Αυτά δια τον «κόσμον». Η Εκκλησία ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου. Είναι υπέρ τον χώρον και τον χρόνον, ενώ στρατεύεται εν χώρω και χρόνω. Και όπως εσκέπτετο τον πρώτον αιώνα, ούτως εσκέπτετο και κατά τον μέσον αιώνα. Ούτω σκέπτεται και τώρα, και μέχρι τερμάτων αιώνων κατά τον ίδιον τρόπον θα σκέπτεται. Μόνον τρόπους ενεργείας αλλάσσει και θα αλλάσση. Από την σύνολον διδασκαλίαν του αγίου Πνεύματος, όμως, δεν αλλοιώνει ούτε ιώτα ούτε κεραίαν και δίδει μεγίστην σημασίαν και εις την ελαχίστην εντολήν. Ούτως, ενώ παραμένει αμετακίνητος και ακαινοτόμητος η Ορθοδοξία, διασώζει όλην την πνευματικήν της αίγλην και ανθηρότητα, όλον το θείον κάλλος της, τον ουράνιον δυναμισμόν της, την ζωτικότητά της, την αγνότητα και αλήθειάν της, όπως ήτο την ημέραν της αγίας Πεντηκοστής, καθ’ ην ανεδύθη εκ της ανυπαρξίας της…    

μ.θ.δ.