Κάποτε ένας
ασκητής θέλησε να ξεκουραστεί από την μοναξιά του κελλιού του, να βγει έξω και
να έλθει σε επικοινωνία με άλλους μοναχούς. Πριν ξεκινήσει προσευχήθηκε ώστε ο
Θεός να ευλογήσει αυτήν την έξοδο και να του δώσει μια ευκαιρία δυνάμεως, που
θα προέρχονταν από τις διαπροσωπικές, όπως θα λέγαμε σήμερα, σχέσεις με
αδελφούς. Κατόπιν ξεκίνησε για την πόλη, γιατί εκεί επρόκειτο να συναντήσει
πνευματικούς ανθρώπους. Φθάνοντας όμως στην είσοδο της πόλεως συγκλονίστηκε.
Είχε σταθεί εκεί μια πόρνη, η οποία προκλητικά του έκλεινε τον δρόμο. Αμέσως
συλλογίστηκε την προσευχή που είχε κάνει και σκέφθηκε: «Εγώ ζήτησα από τον Θεό
μια ευκαιρία πνευματικής δυνάμεως κι εκείνος παρουσιάζει μπροστά μου ένα τέτοιο
πρόβλημα;» Κοίταξε την γυναίκα με οίκτο και περιφρόνηση και αυτή συνέχισε να
τον κοιτάει προκλητικά. Οπότε, σε μια στιγμή της λέει: «Δεν ντρέπεσαι να
προκαλείς έτσι έναν γέροντα μοναχό;» Κι εκείνη του απαντάει: «Εάν είσαι
πραγματικός μοναχός, να σκέπτεσαι ότι είσαι γη και στην γη να κοιτάς, και όχι
έμενα». Ο Γέροντας τότε κατάλαβε τι μάθημα του έδωσε ο Θεός, αντιλήφθηκε ότι
από την προσευχή του πήρε δύναμη και έζησε την αναψυχή που ζητούσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου