Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Καταντήσαµε τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, χλεύη τῶν αἱρετικῶν

Ἡ ἑρµηνευτική της λοιπὸν ἀρχὴ ποὺ προκύπτει ἀπὸ τὸ νέο µοντέλο τῶν «ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν», εἶναι ὅτι γιὰ νὰ συγκληθεῖ µία Οἰκουµενικὴ Σύνοδος πρέπει νὰ καλέσει νὰ µετάσχουν ὅλες οἱ ἐκκλησίες, γιατὶ ὅσες δὲν κληθοῦν δὲν εἶναι ἐκκλησίες. ῾Εποµένως πῶς νὰ θεωρήσουµε ἐµεῖς ὅτι προετοιµάζουµε Οἰκουµενικὴ Σύνοδο, χωρὶς νὰ καλέσουµε τοὺς Παπικούς, τοὺς Προτεστάντες, τοὺς Μονοφυσίτες, τοὺς Παλαιοκαθολικούς; ∆ὲν τοὺς θεωροῦµε «ἀδελφὲς ἐκκλησίες»; Ἐµεῖς µποροῦµε νὰ συγκαλέσουµε µόνον ἐπὶ µέρους Σύνοδο τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, µετὰ ἀπὸ διαβούλευση µὲ τὸν λοιπὸ χριστιανικὸ κόσµο, καὶ µὲ παρατηρητὲς ἀπὸ τὶς ἄλλες ἐκκλησίες. Μόνοι µας δὲν µποροῦµε νὰ κάνουµε τίποτε, γιατὶ εἴµαστε αἰχµάλωτοι τοῦ µοντέλου τῶν «ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν». Καὶ τὸ χειρότερο καὶ πιὸ προσβλητικὸ· ἐπειδὴ δὲν εἴµαστε ἡ Μία Ἐκκλησία, ὅσες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἔχουµε σχέση µὲ τὸ Βυζάντιο, νὰ αὐτοσυγκροτηθοῦµε, ὡς µία ξεχωριστὴ ὁµολογιακὴ οἰκογένεια, δίπλα σὲ τόσες ἄλλες ὁµολογίες. «Ἤθελές τα καὶ ἔπαθές τα». Ἔτσι δυστυχῶς πορευόµαστε πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο. Καταντήσαµε τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, χλεύη τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν σχισµατικῶν, ἀνίκανη νὰ συγκαλέσει Οἰκουµενικὴ Σύνοδο, ἀρνούµενη τὴν µοναδικότητα καὶ καθολικότητά της. Μὲ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις τὶ καλὸ καὶ ὀρθόδοξο νὰ περιµένει κανεὶς ἀπὸ τὶς ἀποφάσεις της;