Αν μέτρο πάντων, για μας τους Ορθοδόξους, είναι ο
Χριστός, τι φρονούμεν; Είναι ευχαριστημένος από το 1821 και τους καρπούς του;
Το αίμα που χύθηκε, ήταν να εξασφαλισθούν τόσες χιλιάδες χιλιομέτρων γης
ελληνικής, για να ζουν οι Έλληνες ελεύθεροι, χωρίς Χριστόν; Την ελευθερίαν αυτή
την ήθελεν, αφού εγνώριζεν ότι οι Έλληνες θεωρούσαν ότι ήσαν συνέχεια της
ειδωλολατρικής Ελλάδος και όχι της ρωμηοσύνης; Τι έγινε μετά την επανάσταση;
Απαίδευτοι και ακατήχητοι χριστιανικώς και χωρίς ορθόδοξον ήθος, πως θα χρησιμοποιούσαν
την εθνικήν ελευθερία τους; Αυτός ο στρατηγός Μακρυγιάννης ήταν δουλοπρεπής
όταν έγραφε: «Αν ηξέραμεν ότι θα είχαμεν τέτοιαν ελευθερίαν, θα περικαλούσαμεν
τον Θεόν να μας αφήσει άλλα τόσα χρόνια κάτω από τους τούρκους, για να μάθωμεν
τι είναι η θρησκεία, η δικαιοσύνη, η ηθική και η τιμιότης»; Ένα είναι βέβαιον,
ότι το Έθνος δεν βρίσκεται στο δρόμο των ελληνοχριστιανικών παραδόσεων και
καθόλου απίθανο να χρησιμοποιήσει ο στοργικώτατος Πατέρας και Θεός μας κάποια
μέσα οδυνηρά και αφυπνιστικά, για να μετανοήσουμε.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου