Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται
ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας «θεόπνευστον ὄργανον καὶ δογμάτων πέλαγος ἀνεξάντλητον», ἑρμηνεύοντας τὴν ἀποστολικὴ ἐντολὴ περὶ ὑπακοῆς καὶ εὐπειθείας πρὸς τοὺς Προεστῶτες, τοὺς Ἡγουμένους, «πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε» (Ἑβρ. 13, 17) διευκρινίζει:
«Ἀλλ' ἴσως θὰ μᾶς εἰπῆ κάποιος, ὅτι ὑπάρχει καὶ τρίτο κακὸ [ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀναρχία καὶ τὴν ἀπειθαρχία], ὅταν ὁ ἄρχοντας [τῆς Ἐκκλησίας] εἶναι κακός. Τὸ γνωρίζω καὶ ἐγώ, καὶ δὲν εἶναι μικρό τό κακὸ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ πολὺ χειρότερο ἀπὸ τὴν ἀναρχία: διότι εἶναι καλύτερο νὰ μὴ καθοδηγεῖσαι ἀπὸ κανένα, παρὰ νὰ καθοδηγεῖσαι ἀπὸ κάποιον κακόν. Διότι ὁ μὲν πολλὲς φορὲς σώθηκε, καὶ πολλὲς φορὲς ἐκινδύνευσε, ἀλλὰ αὐτὸς ὁπωσδήποτε θὰ κινδυνεύσει, ὁδηγούμενος πρὸς βάραθρα. Πῶς λοιπὸν λέγει "Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε;". Ἀφοῦ πιὸ πάνω εἶπε "τῶν ὁποίων βλέποντες τὴν ἔκβαση τῆς ζωῆς, μιμεῖσθε τὴν πίστη τους" τότε εἶπε "Πειθαρχεῖτε στοὺς ἡγουμένους σας καὶ ὑπακούετε". Τί γίνεται λοιπόν, λέγει, ὅταν εἶναι πονηρὸς καὶ δὲν πειθαρχοῦμε; Πονηρός, πῶς τὸ ἐννοεῖς; Ἂν ἐξ αἰτίας τῆς πίστεως, ἀπόφευγε καὶ παράτησέ τον, ὄχι μόνον ἂν εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλὰ κι ἂν εἶναι ἄγγελος ποὺ κατέρχεται ἐξ οὐρανοῦ [Γαλ. 1, 8]. Ἂν ἐξ αἰτίας τῆς ζωῆς του, μὴ ἀσχολεῖσαι [...] Ἀλλὰ μὴ προσέχετε στὴ ζωή, ἀλλὰ στὰ λόγια τους· διότι ἐξ αἰτίας τῶν ἠθῶν δὲν θὰ ἠμποροῦσε κανεὶς ποτὲ νὰ βλαφτεῖ. Γιατί; Διότι εἶναι φανερὰ σὲ ὅλους, καὶ ὁ ἴδιος, ἀκόμη κι ἂν εἶναι πονηρὸς μύριες φορές, ποτὲ δὲν θὰ διδάξει πονηρά. Ἀλλὰ ὅταν εἶναι στὴν πίστη [πονηρὸς] οὔτε εἶναι φανερὸ σὲ ὅλους, κι ὁ πονηρὸς δὲν θὰ σταματήσει νὰ διδάσκει. Διότι καὶ τὸ "Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε" εἶναι γιὰ τὸν βίο καὶ ὄχι γιὰ τὴν πίστη»
«Ἀλλ' ἴσως θὰ μᾶς εἰπῆ κάποιος, ὅτι ὑπάρχει καὶ τρίτο κακὸ [ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀναρχία καὶ τὴν ἀπειθαρχία], ὅταν ὁ ἄρχοντας [τῆς Ἐκκλησίας] εἶναι κακός. Τὸ γνωρίζω καὶ ἐγώ, καὶ δὲν εἶναι μικρό τό κακὸ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ πολὺ χειρότερο ἀπὸ τὴν ἀναρχία: διότι εἶναι καλύτερο νὰ μὴ καθοδηγεῖσαι ἀπὸ κανένα, παρὰ νὰ καθοδηγεῖσαι ἀπὸ κάποιον κακόν. Διότι ὁ μὲν πολλὲς φορὲς σώθηκε, καὶ πολλὲς φορὲς ἐκινδύνευσε, ἀλλὰ αὐτὸς ὁπωσδήποτε θὰ κινδυνεύσει, ὁδηγούμενος πρὸς βάραθρα. Πῶς λοιπὸν λέγει "Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε;". Ἀφοῦ πιὸ πάνω εἶπε "τῶν ὁποίων βλέποντες τὴν ἔκβαση τῆς ζωῆς, μιμεῖσθε τὴν πίστη τους" τότε εἶπε "Πειθαρχεῖτε στοὺς ἡγουμένους σας καὶ ὑπακούετε". Τί γίνεται λοιπόν, λέγει, ὅταν εἶναι πονηρὸς καὶ δὲν πειθαρχοῦμε; Πονηρός, πῶς τὸ ἐννοεῖς; Ἂν ἐξ αἰτίας τῆς πίστεως, ἀπόφευγε καὶ παράτησέ τον, ὄχι μόνον ἂν εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλὰ κι ἂν εἶναι ἄγγελος ποὺ κατέρχεται ἐξ οὐρανοῦ [Γαλ. 1, 8]. Ἂν ἐξ αἰτίας τῆς ζωῆς του, μὴ ἀσχολεῖσαι [...] Ἀλλὰ μὴ προσέχετε στὴ ζωή, ἀλλὰ στὰ λόγια τους· διότι ἐξ αἰτίας τῶν ἠθῶν δὲν θὰ ἠμποροῦσε κανεὶς ποτὲ νὰ βλαφτεῖ. Γιατί; Διότι εἶναι φανερὰ σὲ ὅλους, καὶ ὁ ἴδιος, ἀκόμη κι ἂν εἶναι πονηρὸς μύριες φορές, ποτὲ δὲν θὰ διδάξει πονηρά. Ἀλλὰ ὅταν εἶναι στὴν πίστη [πονηρὸς] οὔτε εἶναι φανερὸ σὲ ὅλους, κι ὁ πονηρὸς δὲν θὰ σταματήσει νὰ διδάσκει. Διότι καὶ τὸ "Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε" εἶναι γιὰ τὸν βίο καὶ ὄχι γιὰ τὴν πίστη»
2 σχόλια:
Ευχαριστούμε Κωστάκη για τα ωφέλιμα κείμενα σου.
Φίλος σου
Υπάρχουν, άραγε, και μη ωφέλιμα κείμενα;
Νάσαι πάντα καλά!
Κωνσταντίνος
Δημοσίευση σχολίου