Μέσα σε μια αληθινή παραζάλη ενθουσιασμού και αγαπολογίας «άνευ όρων και
ορίων» (κατά τον Πατριάρχη Αθηναγόρα) ξεπεράσαμε πραγματικά κάθε όριο και
καταστρατηγήσαμε όλους τους όρους της
πίστεως και τους ιερούς Κανόνες. Γίναμε επιλήσμονες της Ορθοδόξου Παραδόσεώς
μας, της ιεράς Παρακαταθήκης των Αγίων Πατέρων μας τους οποίους πολύ εύκολα
αντιπαρήλθαμε ως ξεπερασμένους θεωρώντας εαυτούς ισότιμους και ισοστασίους
τους, ακόμη και ικανότερους στην εκφορά ενός σύγχρονου θεολογικού λόγου, που θα
ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών μας, καθώς και στις απαιτήσεις της
πολυπόθητης «ενώσεως». Καινοφανείς θεολογικές απόψεις, αποκλίνουσες δογματικές
θέσεις, ανεπίτρεπτες υποχωρήσεις και συμβιβασμοί σε θέματα πίστεως, αποδοχή
θεολογούμενων θεμάτων χωρίς καμμία συζήτηση, ανοχή και νομιμοποίηση σε
απαράδεκτα εκκλησιολογικά και ηθικά ολισθήματα αποτελούν πλέον ζητήματα
ρουτίνας για τους ορθοδόξους που μετέχουν στους διαλόγους. Η αύξηση της
συχνότητας, η επιτάχυνση στον ρυθμό, το απροκάλυπτο των ενεργειών, η
επικοινωνιακή τακτική, η μεθοδευμένη επισημότητα, η φαντασμαγορία του σκηνικού
προδίδουν την σπουδή για την επιβολή τετελεσμένων στο ζήτημα της λεγόμενης
«ενώσεως». Τετελεσμένα που, χωρίς καμμία λογική εξήγηση, χωρίς θεολογικό
υπόβαθρο, χωρίς συνοδική συγκατάθεση, χωρίς την αποδοχή από το πλήρωμα της
Εκκλησίας, ανατρέπουν σε μια στιγμή την αλήθεια και την ακρίβεια της πίστεώς
μας που είναι θεμελιωμένες στην δισχιλιετή Παράδοση της αγίας μας Ορθοδοξίας.
(Περ. «Εν συνειδήσει», Ιούνιος 2009, σελ. 8).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου