Ο Παναγιώτης Μακρής άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "π.ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΙ ΜΗΤΡ.ΠΕΙΡΑΙΩΣ ...":

Συγγνώμη κ Κώστα για την παρέμβαση αλλά δεν υπάρχει και η περίπτωση ο Βατοπαιδινός και ο Φιλοθεϊτης να ψεύδονται σχετικά με την στάση του γέροντα Ιωσήφ;
Ο Εφραίμ (σ.σ. ο Εφραίμ ο Βατοπαιδινός;) είναι γνωστός ούτως ή άλλος για το ότι λέει και ξελέει.
Είναι δυνατόν τα πνευματικά παιδιά του γέροντα Ιωσήφ να μην μνημόνευαν, αλλά να μνημόνευε ο ίδιος;
Ο Φιλοθεϊτης και οι λοιποί ισχυρίζονται ότι όλα του τα πνευματικά παιδιά με περίσσια ευκολία τον ακολούθησαν όταν άρχισε να μνημονεύει τον Πατριάρχη. Μάλιστα ο γέρων Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (νομίζω) υποτίθεται είχε και όραμα σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να μνημονεύση, εδώ όμως ο π Ευθύμιος και άλλοι λένε ότι τα πνευματικά του παιδιά δεν μνημόνευαν.
Για να σας θυμίσω και λίγο την στάση του γέροντα Εφραίμ σας γνωστοποιώ το παρακάτω περιστατικό από τη σελίδα του αδελφού Ιωάννη Γιαννόπουλου: Είπε ο γέροντας Αλύπιος για τον παπά Εφραίμ: Όταν ο Γ. Εφραίμ ήταν ηγούμενος εις Ι.Μ. Φιλοθέου Αγίου Όρους και ετοιμαζόταν ν' αναχωρήσει στο εξωτερικό, αφήνοντας τον διάδοχο (νέο ηγούμενο) ανακοίνωσε σε όλη την αδελφότητα ότι η Παναγία του είπε ότι πρέπει να παύσει το μνημόσυνο του οικουμενιστού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και των κοινωνούντων μετ' αυτού και να προσχωρήσει εις την εκκλησία των Ρώσων της διασποράς. Μετά από λίγες ημέρες συγκέντρωσε πάλι την αδελφότητα και είπε ότι η Παναγία του είπε να επαναφέρει το μνημόσυνο του Πατριάρχου. Ο ένας από τους μοναχούς που έφυγαν από τη μονή με ιερή αγανάκτηση έλεγε: ''είναι δυνατόν η Παναγία να λέγει φύγετε από τους οικουμενιστές του φαναρίου είναι προδοσία πίστεως, και μετά ξαναεπιστρέψτε;''.

Πληροφοριακά κ Κώστα ξέχασα να αναφέρω τα εξής:
1. Αν ο γέροντας Ιωσήφ μνημόνευε τότε τι δουλειά είχαν τα οστά του σε παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι.
2. Ο γέροντας θα μπορούσε να ανήκει στην Λαύρα χωρίς να μνημονεύει, το ίδιο έκανε ο ζηλωτής Αββακούμ ο Ανυπόδητος.
Μήπως το θέμα προκύπτει απ' το ότι ο γέροντας και η συνοδεία του μπορεί να μη μνημόνευαν, βρίσκονταν όμως σε κοινωνία με τους μνημονευτές (όπως έκαναν οι αγιορείτες το 1970);

***

Αδελφέ Παναγιώτη διάβασε και αυτό:

Από το βιβλίο : ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΟΥ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ

Μετά την προσευχή φαίνεται θα είδε αποκαλυπτική οπτασία και βγαίνοντας μας λέει:                                                                                                          

--Όσοι πιστοί! Πατέρες, τέρμα. Η πληροφορία είναι να προχωρήσουμε με τα μοναστήρια κι’ αυτή είναι η αλήθεια! Οι ζηλωταί είναι πλανεμένοι!                     
Ήταν πράγματι μεγάλη και απότομη η στροφή του Γέροντος, διότι ήταν ζηλωτής και μάλιστα αυστηρός. Μέχρι τότε ήμασταν όλοι ζηλωτές: ο Γερο-Αρσένιος, ο πατήρ Ιωσήφ ο νεώτερος, εγώ, ο παπα-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ο Γερο-Νικηφόρος και άλλοι…  Μία τόσο, λοιπόν, απότομη μεταστροφή του Γέροντος Ιωσήφ στάθηκε «κεραυνός εν αιθρία». Αλλά επειδή ο Γέροντας ουδέποτε υπήρξε φανατικός και ουδέποτε ακολουθούσε κάτι με εμπάθεια, καταλάβαμε αμέσως πως εκείνο που μας έλεγε είναι η αλήθεια και η Ορθοδοξία.                                                                                                                                                                  
 –Γέροντα, τι είδες;

--Δεν θα σας το πω. Το θέμα τελείωσε. Θα προχωρήσουμε με τα μοναστήρια και θα μνημονεύσουμε τον Πατριάρχη. Πετάγεται ο πατήρ Αθανάσιος:                                         
--Εγώ δεν μνημονεύω τον Πατριάρχη. Είναι αιρετικός!                                                       
Ο Γερο-Αρσένιος, πήγε πίσω από τον Γέροντα και του λέει:                                                                                                      
--Γέροντα, πολλοί πλανήθηκαν ακόμα και μεγάλοι Άγιοι.                                                    
–Πάτερ Αρσένιε, αυτός ο δρόμος πάει προς τα εδώ και ο άλλος πάει προς τα εκεί, όποιον θέλεις διάλεξε ή θα πειθαρχήσης ή θα πάρης τον δρόμον σου. Εγώ θα ακολουθήσω τα μοναστήρια.                                                                                              
–Γέροντα, εγώ δυσκολεύομαι.                                                                                             
–Πάτερ Αρσένιε, ένα κι΄ ένα κάνουν δύο. Πάρε δρόμο και φύγε!  Αμέσως όλοι κοκκαλώσαμε. Μόλις άκουσε έτσι ο πατήρ Αρσένιος, λέει στον Γέροντα:                            
--Ευλόγησον! Ευλόγησον!                                                                                                                                                     
Ο πατήρ Αθανάσιος αντέταξε:

--Μα, αυτό κι΄ αυτό.

–Εσύ, πάτερ Αθανάσιε, πάρε τον ντουρβά σου και πήγαινε στη Λαύρα και πες τους ότι θα υποταχθούμε στο μοναστήρι και στο Πατριαρχείο. Θα πάτε μέσα να γραφτήτε. Γρήγορα! Τελείωσε! Και θα πάρετε ταυτότητες, και θα γίνουμε μοναστηριακοί. Αυτός είναι ο δρόμος του Θεού. Οι παλαιοημερολογίτες βγήκαν έξω από τον δρόμο. Ακούς, να καταδικάσουν τα Μυστήρια ότι δεν έχουν Χάρι, και ότι οι νεοημερολογίτες είναι κολασμένοι!

Ξεκίνησε, λοιπόν, ο πατήρ Αθανάσιος με τον ντουρβά του για την Λαύρα, γεμάτος λογισμούς. Σκεπτόταν: «Άραγε, λέει καλά ο Γέροντας; Δεν λέει καλά ο Γέροντας!!!» Και όπως περπατούσε μέσα στα ρουμάνια κουράστηκε και κάθησε να ξαποστάση λίγο. Και όπως βρισκόταν σ΄ αυτήν την κατάστασι, αποκοιμήθηκε λίγο και είδε κάποια οπτασία, η οποία τον πληροφόρησε πέρα για πέρα για την ορθότητα της θέσεως του Γέροντος. Γύρισε αμέσως πίσω και κατενθουσιασμένος λέει:

--Γέροντα, υπακούω! Και τον Πατριάρχη μνημονεύω και ό,τι θέλετε κάνω. Αυτό που είδα, είναι θέλημα Θεού. Τώρα, τι είδε; Τότε ήμουν μικρός, δεν εξέτασα τι είχε δει. Και πράγματι πήγαμε στην Λαύρα να βγάλουμε ταυτότητες. Κλονίσθηκαν όμως μερικοί, διότι ήσαν ζηλωταί, και πολλά έλεγαν τότε. Ο Γερο-Νικηφόρος έβαλε τις φωνές, αλλά ο Γέροντας δεν υποχωρούσε με τίποτα. Ακόμα και ο παπα-Εφραίμ από τα Κατουνάκια του είπε:

--Γέροντα, πρόσεχε, γιατί είπαν οι Πατέρες ότι και οι εκλεκτοί θα πλανηθούν στις έσχατες ημέρες. –Παπά, αν δεν θέλης να λειτουργήσης, φύγε! Εσύ να πας στον Γέροντά σου.

Επειδή η πληροφορία ήταν από τον Θεό, ο Γέροντας δεν άκουγε κανέναν. Κι΄ εμείς οι μικροί δεν είχαμε καμμιά αντίρρησι. Ο Γέροντας είπε «ναι»; Ναι! Είπε «όχι»; Όχι! Για εμάς τους νεώτερους δεν υπήρχε θέμα. Καμμία δυσπιστία στην απόφασι του Γέροντος. Οι μεγάλοι, που είχαν κάπως λόγο, έφεραν και οι τρεις τους δυσκολία, αλλά ο πατήρ Ιωσήφ ο νεώτερος κι΄ εγώ δεν είχαμε καμμία ταραχή. Ακολουθήσαμε απόλυτα τον Γέροντα. Ο παπα-Χαράλαμπος δεν ήταν μαζί μας ακόμα, ήρθε μετά από πέντε μήνες. Λίγο αργότερα ήρθε και ο παπα-Εφραίμ, ο πνευματικός μου από τον Βόλο, και τον ρώτησε ο Γέροντας:

--Δεν μου λες, παπά, αυτή η εγκύκλιος που έβγαλε η Σύνοδος, είναι αλήθεια; Κατέβασε το κεφάλι και απάντησε:

--Δεν έπρεπε αυτή η εγκύκλιος να κυκλοφορήση. Δεν είναι σωστή.                                 
–Επομένως, παπά μου, πέσαμε έξω, ε; Πέσαμε έξω. Εκτροχιασθήκαμε λοιπόν, και πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας. …..

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "π.ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΙ ΜΗΤΡ.ΠΕΙΡΑΙΩΣ ...":

Κωστάκη δεν ξέρεις τι σου γίνεται!
Δεν ξέρει ο άγιος Ιωσήφ και ξέρεις εσύ ο βοσκός ο Κωστάκης;

σ.σ. Αδελφέ μου όπως βλέπεις, δεν γράφω τίποτα δικό μου. Όμως μου είναι αδύνατον να γράψω εις τα παλαιά μου υποδήματα την διδασκαλία της Αγίας Γραφής, την πληροφορία της Κυρίας Θεοτόκου στους 26 Οσιομάρτυρες της Ι. Μ. Ζωγράφου Αγίου Όρους, την διδασκαλία του Μεγάλου Γρηγορίου του Παλαμά και όλη τη διαχρονική διδασκαλία της Εκκλησίας μας που αναφέρεται όσον αφορά την θέση μας έναντι των λατινοφρόνων.

Βοσκός προβάτων ήμουν αλλά η χάρης του Κυρίου δεν άφησε τους οικουμενιστές να με μεταμορφώσουν σε πρόβατο...