…Ποιὰ σοβαρὴ Θεολογικὴ κριτικὴ θὰ
μποροῦσε νὰ γίνη σὲ ἀνθρώπους, ποὺ δὲν σέβονται πιὰ τίποτα; Δὲν σέβονται τοὺς ἁγίους,
ποὺ διεκήρυξαν ὅτι ὁ Πάπας εἶναι «ὁ Ἑωσφόρος τῆς Ρώμης», ἁγίους ποὺ προβάλλει ἡ
Ἐκκλησία μας γιὰ τὴν ἀντίθεσή τους στὸν «Ἀντίθεο» Πάπα, καὶ ἰδιαιτέρως ἐκεῖνον
τὸν Μέγαν Ἅγιον Γρηγόριον Παλαμᾶν, ποὺ ὑπερυψώνει ἡ Ἐκκλησία μας μετὰ τὴν
Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας γιὰ τοὺς Ἀντιπαπικοὺς ἀγῶνες του ἐναντίον τοῦ ἀναβιωτῆ τῆς
Ἀρειανικῆς αἱρέσεως Πάπα; Μίλησαν γιὰ τὴν Χριστοκεντρικότητα τοῦ Πάπα Φραγκίσκου,
ἀποδεικνύοντας ὅτι ἀγνοοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Χριστολογία,δηλαδὴ τὸν Ἀληθινὸ Χριστό. Ἀπὸ
πότε καὶ μὲ ποιὸν πνευματικὸ τρόπο ἀπέκτησε ὁ Πάπας τὴν γνώση τοῦ Ἀληθινοῦ
Χριστοῦ χωρὶς νὰ ὑγιαίνη στὴν Πίστη; Ἀπὸ πότε ὁ Παπισμός, ποὺ ἐξεδίωξε τὸν Θεὸ ἀπὸ
τὸν Χριστὸ καὶ Τὸν ἀντικατέστησε μὲ τὶς ἀνθρώπινες ἐπίνοιες καὶ τοὺς βρώμικους
σχεδιασμοὺς τοῦ ἑκάστοτε Κονκλαβίου, ἀναδεικνύει πνευματικοὺς ἡγέτες καί, μάλιστα,
«Πρότυπα» πνευματικῶν ἡγετῶν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου