Πορεία με επίγνωσιν -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Το χτυποκάρδι της προ Χριστού εποχής αποτυπωμένο στα ιερά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης συνοψίζεται στην προφητική διαβεβαίωση «έρχεται ο Λυτρωτής»! Και η αγία μας Εκκλησία, καθώς μάς χειραγωγεί προς την φάτνη της Βηθλεέμ, φέρνει στ΄ αυτιά μας αυτή τη διαβεβαίωση, που ανοίγει δρόμο για την υποδοχή του Λυτρωτή στην καρδιά μας. Η τριάδα των προφητών, που μας εισάγει στο Δεκέμβριο μήνα, γίνεται μία πρόκληση, για το πιστό, αλλά και για τον κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο να προβληματισθεί σχετικά με το πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Μνήμη Ναούμ του προφήτου, αναγγέλλει το Συναξάριο της 1^ης Δεκεμβρίου, για να ακολουθήσει την επομένη η μνήμη του Αββακούμ και την 3^η του Σοφονία. Ανήκουν και οι τρείς στην ομάδα των δώδεκα προφητών, που ονομάζονται «μικροί», όχι διότι είναι μικροί σε αξία, αλλά διότι έχουν μικρή έκταση τα βιβλία, που αυτοί συνέγραψαν. Φωτισμένοι από το Πνεύμα του Θεού οι άγιοι αυτοί άνθρωποι, βυθίζουν το βλέμμα τους πέρα από τη σύγχρονή τους πραγματικότητα, την οποία άριστα κατέχουν και ζωντανά περιγράφουν, στην αιώνια πραγματικότητα του Θεού. Και – τι θαύμα! – μέσα στη μικρή έκταση των προφητειών τους ξεδιπλώνουν το μεγάλο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου κι αποκαλύπτουν στην ανθρωπότητα πολύτιμα μυστικά για την αναγνώριση και προσέγγιση του Σωτήρα.

Να, ένα δείγμα από την πείρα τους αυτή. Προλέγοντας την επικείμενη καταστροφή της Νινευϊ, ο Ναούμ (=Παρηγορημένος) διακηρύττει ότι «Χριστός (=συγκαταβατικός) Κύριος τοις υπομένουσιν αυτόν» (1: 7). Δεν διαψεύδει ο Κύριος εκείνους, που στηρίζουν σ΄ Αυτόν την ελπίδα της σωτηρίας τους. Μιλώντας πιο ξεκάθαρα ο Αββακούμ (=Αγκαλιά Θεού) στην αρχή του τρίτου κεφαλαίου της προφητείας του βλέπει ενσαρκωμένη την ελπίδα, συνομιλεί με τον ίδιο τον Θεό: «Άκουσα τη φωνή σου, Κύριε, και φοβήθηκα· μελέτησα τα έργα σου και έμεινα κατάπληκτος…  Να, ο Θεός θά ΄ρθεί από τη Θαιμάν, ο άγιος από όρος πυκνοφυτευμένο και κατάσκιο». Αυτό το κατάσκιο όρος, ερμηνεύουν οι άγιοι πατέρες, είναι η Παρθένος Μαρία. Κι ο Σοφονίας (=Θεοφύλακτος), σαγηνευμένος από την αγάπη του Θεού, διαβεβαιώνει τον πιστό λαό· «περιείλε (=παραμέρισε) Κύριος τα αδικήματά σου. Λελύτρωταί σε εκ χειρός εχθρών σου…  ουκ όψη κακά ουκέτι» (3: 15). Λυτρώνεται από το φόβο του κακού η ανθρωπότητα από την ώρα, που ο ίδιος ο Θεός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και μ΄ αυτήν συνέτριψε τον πιο μεγάλο εχθρό του ανθρώπου, το θάνατο. Τι πλούτος, αλήθεια, τι θησαυρός πολύτιμος οι θείες Γραφές! Μακάριοι όσοι τις μελετούν. Ειδικά αυτή την περίοδο, είναι η πιο καλή προετοιμασία για τα Χριστούγεννα. Οι προφητείες, εκπληρωμένες ήδη μέσα στην ιστορία της ενανθρωπήσεως του Θεού, όντως «βιάζουν» τον σκεπτόμενο άνθρωπο να πιστέψει. Και για τον πιστό γίνονται το αλάθητο μονοπάτι, ώστε να πορευθεί με ασφάλεια και να γονατίσει με επίγνωση στο λίκνο του αιωνίου Θεού, που για χάρη μας γεννάται ως «παιδίον νέον».