Τροπάριον.
Ρανάτωσαν ύδωρ
νεφέλαι· Ήλιος εν νεφέλη γαρ κούφη, εποχούμενος επέστη, ακηράτοις ωλέμαις,
Χριστός εν τω ναώ ως βρέφος· διο πιστοί βοήσωμεν· άσωμεν τω Κυρίω· ενδόξως γαρ
δεδόξασται.
Ερμηνεία.
Όλην την υπόθεσιν
του Τροπαρίου τούτου ερανίσθη ο Μελωδός από δύο προφητείας του Ησαϊου· η μία
μεν λέγει: «Ευφρανθήτω ο Ουρανός άνωθεν, και αι νεφέλαι ρανάτωσαν δικαιοσύνην»
(Ησ. με: 8), η άλλη δε «Ιδού Κύριος κάθηται επί νεφέλης κούφης» (Ησ. ιθ: 1).
Κατανεφελώσας λοιπόν, δια να ειπώ ούτω, το Τροπάριον ο Μουσουργός λέγει· αι
νεφέλαι εκείναι, αίτινες πρότερον επροστάχθησαν να μη βρέξουν βροχήν εις τον
αμπελώνα του Ισραηλιτικού λαού, «Και ταις νεφέλαις, φησίν, εντελούμαι του μη
βρέξαι εις αυτόν (τον αμπελώνα) υετόν» (Ησ. ε: 6), τώρα ας ράνουν αύται ύδωρ
επί της γης, και την ξηρασίαν του αμπελώνος (του Χριστιανικού λαού) Κυρίου ας
παρηγορήσουν· επειδή ο της δικαιοσύνης Ήλιος Χριστός, καθήμενος επάνω εις τας
αχράντους αγκάλας της Μητρός Του, ως επάνω εις κούφην νεφέλην, της μη εχούσης
βάρος αμαρτίας προαιρετικής, προσφέρεται σήμερον εις τον ναόν ως βρέφος
τεσσαρακονθήμερον. Τι δε δηλοί τροπολογικώς το «Ρανάτωσαν ύδωρ νεφέλαι;» Ό,τι,
κατά τον ανώνυμον ερμηνευτήν, αι νοηταί νεφέλαι: ήγουν αι καρδίαι των ανθρώπων
πρέπει να σταλάξουν ύδωρ νοητόν: ήτοι δρόσον θεοφιλών έργων, επειδή ελυτρώθησαν
από την ξηρασίαν των αμαρτιών. Νεφέλας δε νοεί ο Μελωδός τους Αγγέλους και
Προφήτας και Αποστόλους, ή και τας των δικαίων ψυχάς. Ούτοι, λέγει, ας ράνουσιν
ύδωρ: ήτοι ας κηρύττουσι την του Θεού προς ανθρώπους επιδημίαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου