Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Κοινή Δήλωσις τῆς Α. Ἁγιότητος τοῦ Πάπα Φραγκίσκου...":

Η ομολογία της κοινής πίστεως κατά την Παπική Καθολική Εκκλησία

Στην ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου, κατά την Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία στον ναό Αγίου Γεωργίου, ακούσαμε και διαβάσαμε τα εξής (
http://aktines.blogspot.gr/2014/11/blog-post_752.html ) :

«Φρονώ σημαντικό να επισημάνω τον σεβασμό αυτής της αρχής ως ουσιαστικής και αμοιβαίας προυπόθεσης για την αποκατάσταση της πλήρους κοινωνίας, που δεν σημαίνει υποταγή του ενός στον άλλο, ουτε αφομίωση, αλλά μάλλον αποδοχή όλων των δωρεών που ο Θεός έδωσε στον καθένα για να φανερώσει σε ολόκληρο τον κόσμο το μέγα μυστήριο της σωτηρίας πραγματοποιηθέν απο τον Κύριον Ιησούν Χριστόν δια μεσου του Παναγίου Πνέυματος. Θέλω να διαβεβαιώσω τον καθένα απο σας ότι για να φθάσουμε στον αναζητούμενο σκοπό της πλήρους κοινωνίας, η Καθολική Εκκλησία δεν προτίθεται να επιβάλλει καμμία απαίτηση, παρά μόνον εκείνη της ομολογίας της κοινής πίστεως»

κχ
Δεν θα διαφωνήσουμε επί της αρχής «ως ουσιαστικής και αμοιβαίας προυπόθεσης για την αποκατάσταση της πλήρους κοινωνίας».

Δεν θα διαφωνήσουμε «για την αποκατάσταση της πλήρους κοινωνίας, που δεν σημαίνει υποταγή του ενός στον άλλο, ούτε αφομοίωση, αλλά μάλλον αποδοχή όλων των δωρεών που ο Θεός έδωσε στον καθένα»



Όμως, η καθ΄ ημάς φανέρωση σε ολόκληρο τον κόσμο του μυστηρίου της σωτηρίας εν Χριστώ Ιησού «διά μέσου» (
sic) του Παναγίου Πνεύματος χωλαίνει. Και δεν ευθυνόμαστε εμείς οι Ορθόδοξοι δια τούτο.

Ας ανατρέξει ο ειπών τα ανωτέρω Πάπας Φραγκίσκος Α’ στο τι διδάσκει η κατ΄ αυτόν εκκλησία και τι δίδασκαν κατά το παρελθόν οι προκάτοχοι αυτού της πρώτης χιλιετίας προ του Σχίσματος.
Μήπως έκαναν λάθος, όταν «δια μέσου» (
sic) του Παναγίου Πνεύματος διεμήνυαν στην τότε γνωστή οικουμένη όσα το Πανάγιον Πνεύμα ήκουε παρά του Πατρός και εν τω ονόματι Χριστώ Ιησού φανέρωνε στους αγίους πατέρες της Εκκλησίας ;

Παρένθεση, διά το γραφέν «όσα το Πανάγιον Πνεύμα ήκουε παρά του Πατρός» βλέπε : (α) 13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτοῦ, ἀλλ' ὅσα ἂν ἀκούσει λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν (Ιν. Ιστ΄), (β) 15 οὐκέτι ὑμᾶς λέγω δούλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδε τί ποιεῖ αὐτοῦ ὁ κύριος· ὑμᾶς δὲ εἴρηκα φίλους, ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν (Ιν. Ιε΄) και, 26 ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ·(Ιν. ιε΄). Η παρένθεση κλείνει.

Όθεν, οφείλουμε οι Ορθόδοξοι μετά λόγου γνώσεως και αληθείας, να υποστηρίξουμε ότι ο αναζητούμενος σκοπός της πλήρους κοινωνίας εκ μέρους της Παπικής Καθολικής Εκκλησίας μετά της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί. Η ομολογία της κοινής πίστεως διαφέρει ριζικά, καθώς η Παπική Καθολική Εκκλησία έχει διαφορετική πηγή (διττή) εκπόρευσης Πνεύματος και Λόγου : εκ της θεότητας του Πατρός και εκ της θεότητας του Υιού. Η θεότητα του Παναγίου Πνεύματος τύποις ομολογείται, καθίσταται ουσιαστικά ανύπαρκτος, η ομολογία της Μιας Θεότητας εκλείπει. Ποια, επομένως, μπορεί να είναι «η ομολογία της κοινής πίστεως», την οποία θέτει σκοπό της η Παπική Καθολική Εκκλησία ;

Δεν υπάρχουν σχόλια: