Τροπάριον.
Έννοια
πάσα ηττάται βροτών, αντέφησεν η Παρθένος, ζητούσα άπερ μοι φθέγγη παράδοξα·
Ήσθην σου τοις λόγοις, αλλά δέδοικα, θαμβηθείσα μη απάτη με, ως Εύα πόρρω
πέμψης Θεού· αλλ΄ όμως ίδε βοάς· Ευλογείτε, πάντα τα έργα Κυρίου τον Κύριον.
Ερμηνεία.
Δια του
Τροπαρίου τούτου αποκρίνεται η Παρθένος προς τον Άγγελον και λέγει αυτώ· κάθε
νους των ανθρώπων όπου ζητεί να μάθη τα παράδοξα Μυστήρια όπου λέγεις εις εμέ,
ω Άγγελε, νικάται και σκοτίζεται, επειδή να καταλάβη ταύτα δεν δύναται. Εγώ και
χαίρω εις τους ιδικούς σου λόγους, και εις τα χαροποιά μηνύματα όπου μοι
προσφέρεις· πλην φοβούμαι μήπως μέσα εις την χαράν εύρω λύπην. Όθεν θαμβούμαι
και εις απορίαν ευρίσκομαι μήπως, καθώς ο όφις εδίωξε την Προμήτορά μου Εύαν
από τον Θεόν με την απατηλήν και γλυκείαν φαινομένην συμβουλήν του, ούτω και
συ, ω Γαβριήλ, διώξης εμέ από τον Θεόν με τα καλά σου ταύτα μηνύματα. Αλλ΄ όμως
πάλιν αποβάλλω τον φόβον, και πεισθείσα ήδη βοώ· Ευλογείτε και τα εξής. Εάν δε
γραφή «Βοάς» ούτως ερμηνεύεται· διότι βλέπω ότι λέγεις εις τον Θεόν τον
θεοπρεπή εκείνον ύμνον των τριών Παίδων, τον οποίον ο αντικείμενος εχθρός ποτέ
δεν ήθελεν ειπή αφ΄ εαυτού του μη βιαζόμενος· επειδή κατά τον μέγαν Παύλον
«Ουδείς δύναται ειπείν Κύριον Ιησούν ει μη εν Πνεύματι Αγίω» (α΄ Κορ. ιβ: 3).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου