Το Έθνος τούτο
των λατίνων, το οποίον η κοινή συνήθεια ονομάζει φράγγους, από φραγγίας δηλαδή της
νυν καλουμένης Φράντζας, δεν ήτον έτζη χωρισμένον εξ αρχής από λόγου μας. Ούτε
ήσαν δύω Εκκλησίαι αντίμαχοι αναμεταξύ των η ανατολική και δυτική, καθώς είναι
σήμερον· αλλ’ ήτον και ελέγετο μία και η Ανατολική και Δυτική, ωσάν μία νύμφη
εκλεκτή, ωσάν ένα σώμα καλόν, έχουσα νυμφίον ουράνιον, και κεφαλήν αθάνατον τον
Θεάνθρωπον Ιησούν τον Κύριον ημών και Θεόν· η Ρώμη τότε δεν ήτον δια ημάς το
στόμα του Άδη, ήτον μάλιστα θύρα του ουρανού. Οι φράτορες, αληθώς ήσαν
φράτορες, τούτ’ έστιν αδελφοί, όχι καθώς είναι σήμερον αδελφοκτόνοι κατά τον
Καϊν, σκεύη του Σατανά, υπηρέται του Άδη, και άγγελοι σκοτεινοί του Αντιχρίστου·
http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/
Ο Αντίπαπας Σελ. 18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου