Πάντοτε είχε το πλήρωμα της
χάριτος η Παρθένος, και προ της συλλήψεως, και εν τη συλλήψει, και μετά την
σύλληψιν. Είχε το πλήρωμα της χάριτος προ της συλλήψεως· διότι αν ο Πρόδρομος
Ιωάννης εχαριτώθη έτι εκ κοιλίας Μητρός του, κατά τον λόγον του Αγγέλου, ον
είπε «Και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται (ο Ιωάννης δηλ.) έτι εκ κοιλίας Μητρός
αυτού» (Λουκ. α: 15)· πόσω μάλλον ήτον χαριτωμένη η Θεοτόκος η
μέλλουσα γεννήσαι Αυτόν τον Υιόν του Θεού; διο και εν τω εις τα Εισόδια
Τροπαρίω της Θεοτόκου γέγραπται «Τα ουράνια πάντα εξέστησαν ορώντα το Πνεύμα το
Άγιον εν Σοι σκηνώσαν». Όθεν και ο Γαβριήλ ευαγγελίσας Αυτήν, κεχαριτωμένην
ωνόμασεν, ειπών· «Χαίρε κεχαριτωμένη»·
τούτον δε τον λόγον είπε προ του να συλλάβη η Παρθένος τον Κύριον. Είχε το
πλήρωμα της χάριτος εν τη συλλήψει· διότι, επελθόντος του Αγίου Πνεύματος επ΄ Αυτήν, συνέλαβεν Αυτή τον Θεόν Λόγον εν τη αχράντω κοιλία Της. Είχε δε μετά την
σύλληψιν το πλήρωμα της χάριτος· διότι σύσσωμος ανήλθεν εις Ουρανόν ως Μήτηρ
του Θεού Λόγου μετά τον θάνατόν Της προς τον Μονογενή Υιόν Της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου