Η διαφορότητα της
θρησκείας του δούλου Γένους, με εκείνην του κατακτητού, υπήρξεν ο βασικός
παράγοντας της διατήρησής του, μακράν επικίνδυνων επιρροών, αφομοίωσης και
εξαφανισμού. Πράγματι, η αποδοχή της Ορθοδοξίας, κατά τον πολύν Χρ. Ανδρούτσον,
είναι συγχρόνως και εθνοποίησις(ελληνοποίησις), ο δ’αλλάσσων θρησκείαν αλλάσσει
και εθνικότητα. Γι’ αυτό και την αλήθεια αυτή εφρόντισαν να «αξιοποιήσουν» όλοι
ανεξαιρέτως οι εχθροί μας, που με λύσσα επέπεσαν κατά της Εκκλησίας,
επιδιώκοντες να κάμψουν το θρησκευτικό φρόνημα, του κατακτηθέντος λαού, με
απώτερο στόχο άλλοτε μεν τον εξισλαμισμό του και άλλοτε τον εκλατινισμό του.
Αυτοί εγνώριζον καλά ότι όποιος έλληνας εχάνετο για την πίστι, πολύ γρήγορα
εχάνετο και για την πατρίδα. Αυτό βέβαια δεν ακούεται ευαρέστως από τους
ετεροδόξους ή αλλοθρήσκους Έλληνες, όμως είναι μία αλήθεια που έχει
επιβεβαιωθεί από την μακρά μας ιστορία. Και είναι παρατηρημένο ότι όλοι οι
εχθροί του έθνους, κατά της Εκκλησίας μας στρέφονται και αυτήν προσπαθούν να
αποδυναμώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου