Από το έμβρυον του Ρουσσώ, ο ουμανιστικός άνθρωπος εξελίχθη εις τον
υπεράνθρωπον. Αλλά τι είναι εις την ουσίαν του ο υπεράνθρωπος; Από τι έχει
οικοδομηθή; Μόνον από ένα ένστικτον, από το ένστικτον της αυτοσυντηρήσεως. Εάν
όμως δεν είναι δυνατόν και το μικρότερον έντομον να οικοδομηθή από εν και μόνον
ένστικτον, πως είναι δυνατόν να οικοδομηθή το πλέον περίπλοκον ον επί της γης,
ο άνθρωπος; Εδώ, εις ολόκληρον το ζωϊκόν
βασίλειον, όπου υπάρχουν πλέον των εξακοσίων χιλιάδων ειδών ζώων, δεν
υπάρχει ούτε εις κώνωψ ή προκώνωψ, ο οποίος να αποτελήται από εν και μόνον
ένστικτον, έστω και αν αυτό είναι το ένστικτον της αυτοσυντηρήσεως. Και παρά
ταύτα, ο Νίτσε ανεκήρυξε το εν και μοναδικόν ένστικτον ως υπεράνθρωπον. Δια
τούτο ο υπεράνθρωπός του είναι εις την πραγματικότητα υπάνθρωπος, δηλαδή μη
άνθρωπος. Εάν θέλετε, ο υπεράνθρωπος είναι η μεγαλοφυεστέρα γελοιογραφία του
ανθρώπου επί του σκοτεινιασμένου τούτου πλανήτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου