Συμφώνως προς την
θεανθρωπίνην φιλοσοφίαν της ζωής και ο άνθρωπος και η κοινωνία και ο λαός και
το κράτος πρέπει να προσαρμόζωνται προς την Εκκλησίαν ως προς το αιώνιον
πρότυπόν των. Η προσαρμογή της Εκκλησίας προς αυτά είναι εντελώς απαράδεκτος,
πόσον μάλλον η υποδούλωσίς της προς αυτά. Εις λαός μόνον τότε κατέχει τας
πραγματικάς αξίας, όταν ζη και εφαρμόζη τας ευαγγελικάς αρετάς και ενσαρκώνη
εις την ιστορίαν του το θεανθρώπινον ήθος. Ό,τι ισχύει δια τον λαόν, ισχύει και
δια το κάθε κράτος και δια την κάθε κοινωνίαν. Ο σκοπός του λαού ως ολότητος
είναι ο αυτός με τον σκοπόν του ανθρώπου ως μεμονωμένου προσώπου. Και ο σκοπός
αυτός είναι η σάρκωσις εις όλας τας εκφάνσεις της ζωής του της ευαγγελικής
δικαιοσύνης, αγάπης και αγιότητος. Το κάθε έθνος πρέπει να γίνη «λαός Θεού»,
«άγιος λαός» ο οποίος φανερώνει και κηρύττει δια της ιστορίας του την
θεανθρωπίνην αλήθειαν της ζωής και το θεανθρώπινον ήθος της (πρβλ. Α΄ Πέτρου 2,
9-10. 1, 15-16).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου