Ουδεμία ήπειρος είναι τόσον πολύ πλημμυρισμένη από είδωλα, όπως η σημερινή
Ευρώπη. Ουδαμού προσκυνούνται τόσον δουλικώς τα πράγματα, και ουδαμού ζη ο
άνθρωπος και εργάζεται δια τα πράγματα τόσον, όσον εις την Ευρώπην. Πρόκειται
εις την πραγματικότητα περί ειδωλολατρίας της χειρίστης μορφής, επειδή η
προσκύνησις αναφέρεται εις το χώμα. Πέστε μου, δεν προσκυνεί άρά γε ο άνθρωπος
κοκκινωπόν χώμα, όταν εγωϊστικώς αγαπά το γήϊνον χοϊκόν σώμα του και επιμόνως
ισχυρίζεται: σάρξ είμαι και μόνον σαρξ; Πέστε μου, δεν προσκυνεί ο Ευρωπαίος
άνθρωπος κοκκινωπόν χώμα, όταν ανακηρύττη ως το ιδεώδες του τον ταξικόν αγώνα,
ή το έθνος ή την ανθρωπότητα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου