«Με
κάθε δίκαιον έχαιρε και υπερέχαιρε προ του αιώνος η αγία Τριάς, προγινώσκουσα
κατά την θεαρχικήν της ιδέαν την Αειπάρθενον Μαριάμ. Διατί είναι γνώμη τινών
Θεολόγων, ότι, αν καθ' υπόθεσιν, όλα τα εννέα τάγματα των Αγγέλων ήθελαν
κρημνισθούν από τους ουρανούς και να γένουν δαίμονες. αν όλοι οι από του αιώνος
άνθρωποι ήθελαν γένουν κακοί και όλοι να υπάγουν εις την κόλασιν χωρίς να γλυτώση
τινας· αν όλα τα κτίσματα, ουρανός, φωστήρες, άστρα, στοιχεία, φυτά, ζώα,
ήθελαν αποστατήσουν κατά του Θεού, να εύγουν από την τάξιν των και να υπάγουν
εις το μη ον. Μ' όλον τούτο, όλαις αυταίς οι κακίες των κτισμάτων,
συγκρινόμεναι με το πλήρωμα της αγιότητος της Θεοτόκου, δεν ηδύνατο να λυπήσουν
τον Θεόν. διατί μόνη η Κυρία Θεοτόκος ήτον ικανή να τον ευχαρίστηση κατά πάντα
και διά πάντα και να μη τον αφήση τόσον να λυπηθή διά την απώλειαν και διά τον
χαμόν των τόσων και τόσων κτισμάτων του, όσον ήθελε τον κάμει να χαίρη
υπερβαλλόντως διά λόγου της μόνον».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου