Μελέτημα 3ον
«Η αγάπη όλα τα δέχεται, όλα τα υπομένει, η αγάπη
ουδέποτε ξεπέφτει», λέει ο Απόστολος. Η τέλεια αγάπη δεν υπόκειται ούτε σε
πτώση, ούτε σε πάθος, αλλά είναι τέτοια, ώστε και οι γλώσσες των Αγγέλων και η
προφητεία και όλη η γνώση και τα χαρίσματα των ιαμάτων είναι μηδέν, όταν
συγκριθούν μ΄ εκείνη. Έτσι πρέπει και οι προεστώτες όχι από θυμό και υψηλοφροσύνη,
ούτε για εκδίκηση, να τιμωρούν τους αδελφούς εκείνους, που έχουν ανάγκη
παιδεύσεως, αλλά με σπλάχνα οικτιρμών και με σκοπό την πνευματική τους ωφέλεια
και διόρθωσή τους.
2. Περισσότερο από κάθε άλλο να επιδιώκουμε το φόβο του Θεού και την
ιερή αγάπη, η οποία έρχεται μέσα μας με τη χάρη και τη δωρεά του Χριστού μας.
Από αυτή εύκολα φθάνουμε στην προς τον πλησίον αγάπη. Όταν ο άνθρωπος είναι
γυμνός από την αγάπη και το φόβο του Θεού, τότε κυνηγάει τη δόξα και τον έπαινο
των ανθρώπων. Αλλά τότε λέει ο Κύριος: «Πως μπορείτε να πιστεύετε σεις που
δέχεσθε δόξα ο ένας από τον άλλο και δεν ζητάτε τη δόξα από τον Θεό
μόνον;».
3.
Πρέπει διαρκώς ο νους μας—χωρίς περισπασμό—να χρονίζει στην αγάπη και μνήμη του
Θεού, με την ευχή. Απ΄ αυτά γεννιούνται η προς τον πλησίον αγάπη, η απλότητα, η
πραότητα, η ταπείνωση, η ακεραιότητα, η αγαθότητα και η προσευχή. Ο διάβολος
αγωνίζεται να απομακρύνει το νου μας από τη μνήμη του Θεού, το φόβο και την
αγάπη Του, με λογής-λογής γήινα δολώματα. Ο Πατριάρχης Αβραάμ, όταν συνάντησε
τον ιερέα του Θεού Μελχισεδέκ, του έδωσε τα καλύτερα των υπαρχόντων του και
πήρε την ευλογία του. Έτσι και μεις τους καλύτερους λογισμούς μας να τους
αφιερώνουμε στη μνήμη του Θεού και την αγάπη Του, οπότε ακόπως και με χαρά θα
εκτελούμε τις εντολές του Κυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου