Αγιότης της Εκκλησίας.
Ο αγιασμός προέρχεται από τον Άγιον και ο φωτισμός από το Φως. Η Εκκλησία,
περιλαμβάνουσα εν εαυτή τα σύμπαντα, ηδύνατο να αγιασθή μόνον υπό τοιούτου
παναγίου και τα πάντα περιέχοντος όντος, όπως είναι ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς.
«Ίνα αυτήν αγιάση» Αυτός «εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής» (Εφ. 5, 25. 26),
παρέδωσεν ολόκληρον τον εαυτόν Του δι΄ αυτήν. Άφησεν ολόκληρον τον εαυτόν Του
εις αυτήν, την εθεμελίωσεν ολόκληρον επί του ιδίου του εαυτού. Όλη η ζωή του
Θεανθρώπου ουδέν άλλο είναι ειμή αγών διασώσεως του κόσμου από την αμαρτίαν,
τον θάνατον και τον διάβολον, δια της ιδρύσεως και συντηρήσεως της Εκκλησίας
εις τον κόσμον. Αυτός επλήρωσε το είναι της Εκκλησίας με τον εαυτόν Του, με τας
αγίας θείας δυνάμεις Του, αγιάσας ούτω αυτήν ολοτελώς, ώστε αυτή τώρα να σώζη
τους ανθρώπους από την αμαρτίαν, τον θάνατον και τον διάβολον, δια των αγίων
μυστηρίων και των αγίων αρετών. Ιδιαιτέρως έπραξε τούτο δια της βαπτίσεως αυτής
εν Αγίω Πνεύματι κατά την ημέραν της Πεντηκοστής, δια να ημπορέση και αυτή να
αγιάζη βαπτίζουσα δια του Αγίου Πνεύματος και ύδατος (Εφ. 5, 26. Πρβλ. Τιμ. 3,
5 Ιω. 3, 5). Και μόνον δι΄ αυτής της τελείας και παντοδυνάμου αγιότητος αυτή
καθαρίζει το ανθρώπινον είναι από παν το μη άγιον, το αμαρτωλόν και δαιμονικόν,
μέσα της κάθε άνθρωπος αγιάζεται και καθαρίζεται «τω λουτρώ του ύδατος εν
ρήματι» (Εφ. 5, 26. Τιτ. 3, 5 Ιω. 3, 5). Το «ρήμα» του Θεού αγιάζει το ύδωρ δια
του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιον Πνεύμα είναι κάτι το αόρατον, το δε ηγιασμένον
ύδωρ κάτι το ορατόν. Δίδεται και το μεν και το δε διότι ο άνθρωπος είναι διπλούν
ον, αποτελούμενον από το αόρατον πνεύμα και το ορατόν σώμα. Αφού το ρήμα του
Θεού αγιάζει το νεκρόν ύδωρ, πώς να μην αγιάση την ζώσαν ανθρωπίνην ψυχήν, την
θεοειδή και αθάνατον; Και πράγματι, μόνον η αγία και παναγιάζουσα δύναμις του
Χριστού, η παρούσα δια του ρήματος του Θεού μέσα εις το ύδωρ, καθαρίζει τον
άνθρωπον από κάθε ακαθαρσίαν, αμαρτίαν και διάβολον, πληρούσα αυτόν δια της
θείας αγιότητος και του Θεού, διότι ο εις Χριστόν βαπτιζόμενος ενδύεται τον
Χριστόν (Γαλ. 3, 27).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου