Διανύουμε τὴν ἱερὴ περίοδο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ ἀγωνιστοῦμε στὸ νοητὸ στάδιο τοῦ πνευματικοῦ
μας ἀγώνα.
Καλούμαστε νὰ κάνουμε τὸν προσωπικό μας ἀγώνα, προκειμένου νὰ ἀνακαινίσουμε
τὸν πεπαλαιωμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὴ φθορὰ ἑαυτό μας. Νὰ κόψουμε τὰ
ψυχοκτόνα πάθη μας καὶ νὰ προσθέσουμε στὴν ψυχὴ μας ἀρετές, οἱ ὁποῖες θὰ μᾶς ἐπαναφέρουν
στὴν κατὰ φύσιν κατάσταση τῆς ὑπάρξεώς μας. Μία βασικὴ μορφὴ τοῦ πνευματικοῦ μας
ἀγώνα εἶναι καὶ ἡ νηστεία αὐτὴ τὴν κατανυκτικὴ περίοδο. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὅρισε
τὴ νηστεία ὡς τὴν πλέον ἐνδεδειγμένη μέθοδο καθάρσεως καὶ πνευματικῆς ἀνατάσεως.
Εἶναι παρατηρημένο πὼς τὰ τελευταῖα χρόνια ὅλο καὶ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀσκοῦν
τὴ νηστεία κατὰ τὶς περιόδους, ποὺ καθόρισε ἡ Ἐκκλησία μας. Ἀκόμα καὶ ἐπιχειρήσεις
φαγητοῦ
προσαρμόζουν τὰ διαιτολόγια καὶ σερβίρουν νηστήσιμα φαγητά. Τίθεται ὅμως τὸ
ἐρώτημα: εἶναι ἆραγε συνειδητὴ ἡ νηστεία αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, ὡς πνευματικὸς ἀγώνας
ἢ περιορίζεται μόνο στὴν τυπικὴ ἀποχὴ ἀπὸ ζωικὲς τροφές; Ἔχει ἐκκλησιαστικὸ
χαρακτήρα ἢ ἀσκεῖται γιὰ λόγους ὑγιεινῆς καὶ αἰσθητικῆς τοῦ σώματος; Φοβούμαστε
πὼς ἰσχύει καὶ στὴν ἄσκηση τῆς νηστείας ἡ κοσμικὴ καὶ ὠφελιμιστικὴ τακτική. Ἡ
συνειδητὴ ἐκκλησιαστικὴ νηστεία εἶναι
πρωτίστως πνευματικὸς ἀγώνας, ὁ ὁποῖος δὲν περιορίζεται μόνο στὴν τυπικὴ ἀποχὴ ἀπὸ
ζωικὲς καὶ λιπαρὲς τροφές. Ἡ σωματικὴ νηστεία εἶναι προέκταση τῆς ψυχικῆς καὶ πνευματικῆς
μας νηστείας, διαφορετικὰ δὲν ἔχει οὐδεμία οὐσιαστικὴ εὐεργετικὴ ἐπίδραση στὸν ἑαυτό
μας. Σωματικὴ νηστεία, ἡ ὁποία δὲν συνοδεύεται καὶ ἀπὸ τὴν ἀποκοπὴ τῶν παθῶν
μας καὶ τὶς ἁμαρτωλές μας ἕξεις εἶναι ἀνώφελη καὶ ὡς ἐκ τούτου ξένη ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ
ζωή. Ἀδέλφια μας, συναγωνιστές μας στὶς ἀρετές, αὐτὴ τὴν ἱερὴ περίοδο, ἂς ἀσκήσουμε
τὴν ἐκκλησιαστικὴ καὶ ὄχι τὴν κοσμικὴ νηστεία, γιὰ νὰ ἔχουμε τὰ σωτήρια ἀποτελέσματά
της!
" O. T."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου