+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης
Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, ότι η ανώτερη και
κατώτερη αριστοκρατία του Ευρωπαϊκού Φεουδαλισμού καταγόταν κατά το πλείστον
από τους Γερμανούς και Νορμανδούς κατακτητές και ότι οι δουλοπάροικοι ήσαν
κυρίως απόγονοι κατακτημένων Ρωμαίων και εκρωμαϊσθέντων Κελτών και Σαξώνων.
Ετσι εξηγείται, ότι το όνομα Φράγκος (Franc) σήμαινε και "ευγενής" και
"ελεύθερος" σε αντιπαράθεση με τους δουλοπαροίκους. Αυτή η χρήση του
όρου ήταν πολύ συνηθισμένη, ώστε πέρασε και στην Αγγλική γλώσσα των Νορμανδών.
Ετσι, ακόμη και όταν περιγράφεται η απελευθέρωση Αμερικανών Νέγρων,
χρησμοποιείται η λέξη franchise.
Οι περιπλοκές είναι αρκετά βασανιστικές, όταν
αναλαμβάνει κανείς το καθήκον να εννοήσει το πλαίσιο της Φραγκικής ή Λατινικής
Χριστιανοσύνης και θεολογίας σε σχέση με τη Ρωμαϊκή (Ρωμαίικη) Χριστιανοσύνη
και Θεολογία. Ο Φεουδαλισμός, η Ιερά Εξέταση και οι σχολαστική θεολογία ήσαν
σαφώς έργα των Φράγκων, Γερμανών, Νορμανδών και Γότθων, οι οποίοι έγιναν κύριοι
της εκκλησίας και περιουσίας της και χρησιμοποίησαν τη θρησκεία των Ρωμαίων,
για να κρατούν τους κατακτημένους Ρωμαίους σε κατάσταση δουλείας. Αντίθετα,
εκείνοι οι Ρωμαίοι, που κατακτήθηκαν από Αραβες και Τούρκους Μουσουλμάνους,
είχαν τους δικούς τους Ρωμαίους επισκόπους. Ετσι, στη μια περίπτωση τα θεσμικά
στοιχεία του Χριστιανισμού έγιναν μέσο καταπιέσεως και στην άλλη μέσα εθνικής
επιβιώσεως.
Επειδή είναι απίθανο να πιστέψει κανείς, ότι
τέσσερα Ρωμαϊκά Πατριαρχεία διέκοψαν σχέσεις από τον Φραγκικό Παπισμό, οι
Φράγκοι αναγκάσθηκαν να πλάσουν τον κάπως πιστευτότερο μύθο, ότι τέσσερα
Ελληνικά Πατριαρχεία διέκοψαν σχέσεις από ένα δήθεν Ρωμαϊκό, αλλά στην
πραγματικότητα Φραγκικό Παπισμό. Οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ιστορικοί
συνεχίζουν να διδάσκουν και να υποστηρίζουν αυτή τη θέση.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου