11. Όλες οι αρετές βοηθούν το νου για να αποκτήσει τον
θείο έρωτα, περισσότερο όμως απ΄ όλες η καθαρή προσευχή. Γιατί με αυτήν ο νους
παίρνει φτερά και πετά προς το Θεό, και βγαίνει έξω από όλα τα όντα.
12. Όταν ο νους αρπαχθεί μέσω της αγάπης από τη θεία γνώση,
και αφού βρεθεί έξω από τα όντα, αισθάνεται την απειρία του Θεού· τότε, όπως συνέβη στον Ησαϊα, από την έκπληξη έρχεται σε
συναίσθηση της μηδαμινότητάς του και λέει με κατάνυξη τα λόγια του προφήτη: «Ω
εγώ, ο άθλιος, τι συντριβή νιώθω! Εγώ, ένας άνθρωπος που έχω χείλη ακάθαρτα,
και ανάμεσα σε λαό που έχει χείλη ακάθαρτα κατοικώ, είδα με τα μάτια μου τον
Βασιλέα, τον Κύριο Σαββαώθ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου