Από το κείμενο : Διακήρυξη κληρικών και μοναχών (Ιούλιος 2002)

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επειδή είμαι σίγουρος ότι αυτά που γράφετε, τα γράφετε από αγάπη Χριστού και για ψυχική ωφέλεια θα σας παρακαλούσα να συζητήσουμε για κάποιες σχετικές απορίες και διαφωνίες μου περί του θέματος. Αν έχετε χρόνο και σας είναι εύκολο παρακαλώ να παρακολουθείτε τα μηνύματα στο ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο γιατί εντός ολίγων ημερών θα σας στείλω μήνυμα.
Ευχαριστώ. Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή.

Silver είπε...

Aγαπητέ/τη αδελφέ/φή εν Χριστώ χαίρε!

Αν ο Κύριος δεν θέσει τέρμα στην ταλαίπωρη ζωή μου, θα έχω χρόνο να συζητήσουμε για τις απορίες και διαφωνίες τις οποίες έχεις περί του θέματος.

Χρησιμοποιώ ενικό για αδελφούς/φες που κοινωνούμε από το ίδιο Ποτήριο Ζωής. Αν έχεις αντίρρηση ευχαρίστως θα γράψω σε πληθυντικό.

Θέλω να γνωρίζεις προκαταβολικά ότι δεν είμαι γνώστης της θεολογικής επιστήμης γι΄ αυτό ό,τι ανεβάζω είναι των Πατέρων μας διδασκαλίες και όχι δικές μου.

Ευχαριστώ για την επίσκεψη, ευλογημένη Σαρακοστή, η Κυρία Θεοτόκος σκέπη και καταφυγή μας!

Εν Χριστώ,
Κων/νος Αργυρακόπουλος
Μόντρεαλ-Καναδά.