+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης
Οι εξεγέρσεις των Ρωμαίων περιόρισαν την
Φραγκία στα Βόρεια Βασίλεια της Αυστρασίας (Austrasia) και της Νεαστρίας (Νeustria). Ο Εύδος (Eudo), o Ρωμαίος δούκας της Ακουϊτανίας, που έκανε
την πρώτη γνωστή συμμαχία κατά των Φράγκων, είχε προσωρινά
καταλάβει το ίδιο το Παρίσι σε μία προσπάθεια να διατηρήσει τους φιλο-Ρωμαίους
Μεροβιγκίους Φράγκους στην εξουσία. Έλαχε στον Κάρολο Μαρτέλο, τον Πιπίνο Γ'
και τον Καρλομάγνο να ανασυστήσουν την Φραγκική κυριαρχία στην Βουργουνδία,
Ωβέρνη, Ακουϊτανία, Γασκωνία, Σεπτιμανία και Προβηγκία.Ο Καρλοβίγκιος Φεουδαλισμός είχε ως αιτία του
την ανάγκη να προληφθεί η καταστροφή, που είχαν υποστεί οι Βησιγότθοι στην
Ισπανία. Οι Φράγκοι υποχρεώθηκαν να αναπτύξουν κι επεκτείνουν το ήδη υφιστάμενο
σύστημα ελέγχου των υποτεταγμένων πληθυσμών. Σκοπός τους ήταν να κρατήσουν τους
Ρωμαίους υποδούλους ειρηνεύοντας, πρώτα στην Αυστρασία και Νευστρία, και έπειτα
σ' ολόκληρη τη Γαλλία και, τέλος, στην Βόρεια Ιταλία, όσο το επέτρεπαν οι
περιστάσεις.Ενώ οι Φράγκοι δεν είχαν ακόμη σταθεροποιήσει
την κυριαρχία τους στη Γαλλία, κατέκτησαν τη Βόρεια και Κεντρική Ιταλική
Ρωμανία στα μέσα του 8ου αιώνα, υπό το πρόσχημα της απελευθερώσεως της Ιταλικής
ή Παπικής Ρωμανίας, από τη Λογγοβαρδική καταπίεση. Αυτή την εποχή η Παποσύνη
ήταν πολύ απασχολημένη με την εικονομαχία, έχοντας πάρει σταθερή θέση εναντίον
των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων και Πατριαρχών της Νέας Ρώμης, οι οποίοι υποστήριζαν
το εικονομαχικό κίνημα.Οι Καρλοβίγκιοι Φράγκοι εφήρμοσαν την
πολιτική τους, καταστρέφοντας την ενότητα των Ρωμαίων, που είχαν υπό την
κυριαρχία τους, καθώς και των Ρωμαίων που βρίσκονταν υπό την κυριαρχία της
Κωνσταντινουπόλεως και των Αράβων. Έστρεφαν το ένα κόμμα εναντίον του άλλου.
Δεν έπαιρναν το μέρος κανενός και τέλος καταδίκασαν και τους εικονομάχους και
την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο (786/7) στη δική τους Σύνοδο της Φραγκφούρτης το 794,
παρόντων των λεγάτων του Πάπα Αδριανού Α' (771-795), του αφοσιωμένου
υπερασπιστού της ορθοδόξου πρακτικής.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου