5. Θ ε ο ύ γ α ρ ε σ μ έ ν σ υ ν ε ρ γ ο ί. Το ιδανικόν του αληθινού και τελείου ανθρώπου επραγματοποιήθη εν τω Προσώπω του Θεανθρώπου με την θεανθρωπίνην συνεργίαν. Η θεανθρωπίνη αυτή συνεργία συντελουμένη δια του θεανδρικού σώμετος της Εκκλησίας αποβαίνει κοινόν κτήμα των ανθρώπων και κοινός τρόπος ζωής, σκέψεως, δράσεως και υπάρξεως αυτών. Εις την Εκκλησίαν οι άνθρωποι συσσωματούνται με τον Θεάνθρωπον Χριστόν, δηλαδή γεννώνται συν Αυτώ και δι΄ Αυτού, μεταμορφούνται συν Αυτώ και δι΄ Αυτού, συσταυρούνται Αυτώ και δι΄ Αυτού, συνανίστανται Αυτώ και δι΄ Αυτού, μετέχουν της αναλήψεως Αυτού και δι΄ Αυτού, ζουν αιωνίως εν Αυτώ και δι΄ Αυτού, σκέπτονται εν Αυτώ και δι΄ Αυτού, αισθάνονται εν Αυτώ και δι΄ Αυτού, ενεργούν συν Αυτώ και δι΄ Αυτού. Εις την καθολικήν αυτήν θεανθρωποποίησιν του ανθρώπου έγκειται ακριβώς η σωτηρία και ο αγιασμός του. Δια τον σκοπόν αυτόν εδημιουργήθη το ανθρώπινον γένος, και εις αυτήν την χαρμόσυνον συνεργίαν μετά του Θεού συνίστατο η παραδεισιακή ζωή των προπατόρων μας. Η πτώσις συνέβη, όταν απερρίψαμεν την συνεργίαν αυτήν και ηρχίσαμεν δια της αμαρτίας να εργαζώμεθα και συνεργαζώμεθα με τον διάβολον… Αμαρτάνοντες συνεργαζόμεθα εκόντες άκοντες με τον διάβολον. Ο Θεός Λόγος έγινεν άνθρωπος δια να αποκαταστήση την ζωήν του Παραδείσου, και την εν αυτώ τάξιν ζωής, δηλ. την συνεργίαν με τον Θεόν.
6. Δια την «ο ι κ ο δ ο μ ή ν» της Εκκλησίας του Θεού ετέθη ως θεϊκώς βαθύς και θεϊκώς πλατής και θεϊκώς αρραγής θ ε μ έ λ ι ο ς λίθος ο Κύριος Ιησούς. Αυτός και μόνον, ο Θεάνθρωπος, είναι ταυτοχρόνως το θεμέλιον και της Οικουμενικής και της τοπικής και της κατ΄ οίκον και της προσωπικής Εκκλησίας.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου