17. Η σωτηρία δεν είναι άλλο ειμή η ζωή εν τω Σωτήρι και δι΄ Αυτού. Τούτο είναι ένας συνεχής αγών. Κατ΄ αυτόν ο άνθρωπος ζη εν Αγίω Πνεύματι ολόκληρον την ζωήν του Σωτήρος ως ιδικήν του, τη βοηθεία των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών, από της πνευματικής του γεννήσεως μέχρι της αναλήψεώς του. Ούτω ο άνθρωπος ζη διαρκώς εν τω αναστάντι και αναληφθέντι Σωτήρι. Διότι, καίτοι είμεθα επί της γης, «το πολίτευμα ημών εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλ. 3, 20), καίτοι ζώμεν μεταξύ των ανθρώπων, «η ζωή ημών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» (Κολ. 3, 3) και «τα άνω φρονούμεν, μη τα επί της γης» (Κολ. 3, 2). Ημείς οι χριστιανοί είμεθα χριστιανοί, καθ΄ όσον ανήκομεν εις τον Χριστόν, καθ΄ όσον είμεθα όμοιοι με τον Χριστόν ως προς τον θάνατον, την ανάστασιν και την ζωήν (πρβλ. Ρωμ. 6, 4-14). Ούτω, έκαστος χριστιανός βιοί εν σμικρώ το θεανδρικόν εκείνο πλήρωμα και την καθολικήν εκείνην θεανθρωπίνην ενότητα, την οποίαν επραγματοποίησεν ο Χριστός εν τω Σώματι Αυτού—εν τη Εκκλησία. Άρα έκαστος χριστιανός γίνεται εν σμικρώ Εκκλησία. Διότι η σωτηρία δεν είναι άλλο παρά η ενσωμάτωσις εις την Εκκλησίαν και η εκκλησιαστικοποίησις του ανθρώπου, δηλαδή το ζην μονίμως εν τω θεανθρωπίνω σώματι της Εκκλησίας δια των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου