Ο πατέρας Θεόδωρος Ζήσης γράφει:
«Ἔγγαμος ἱερεύς, πολύτεκνος, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Δημητριάδος, ἀποφασισμένοςνὰ διακόψῃ τὸ μνημόσυνο τοῦ
συμφωνοῦντος μὲ ὅλα αὐτὰ ἐπισκόπου του, ὅταν διακριτικὰ τοῦ
ὑπενθύμισα τὶς πιθανὲς διώξεις καὶ ποινὲς μοῦ εἶπε:
“Προτιμῶ νὰ καλλιεργῶ τὰ χωράφια μου, ὡς ἁπλὸς ἀγρότης, καὶ νὰ κρατήσω τὴν πίστη μου, παρὰ νὰ συνεργήσω στὴν κατεδάφισή της
καὶ νὰ πάω στὴν κόλαση μαζὶ μὲ τὸν πατριάρχη καὶ τοὺς ἐπισκόπους”... Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ ὀλιγογράμματος ἱερεὺς ...ἐκφράζουν τὴν
διαχρονικὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴν στάση ὅλων τῶν πιστῶν καὶ τῶν λαϊκῶν ἀπέναντι τῶν ἐπισκόπων καὶ τῶν πρεσβυτέρων σὲ
περίπτωση ποὺ δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ
ἐνισχύουν τὴν αἵρεση καὶ τὴν πλάνη. Τὸ πλῆθος τῶν σχετικῶν
πατερικῶν μαρτυριῶν ὑπάρχει τώρα στὸ βιβλίο μας: “Κακὴ Ὑπακοὴ καὶ Ἁγία Ἀνυπακοή”»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου