Όταν ο ορθόδοξος χριστιανός σκέπτεται, το κάμνει εν
προσευχή μετά φόβου και τρόμου, διότι γνωρίζει ότι εις αυτό μυστικώς συμμετέχει
όλος ο χορός των Αγίων, όλος ο χορός όλων των μελών της Εκκλησίας. Ουδέποτε
ούτος ανήκει εις τον εαυτόν του, αλλά εις όλους τους Αγίους, και δι΄ αυτών εις
τον πανάγιον Κύριον Ιησούν. Όταν θεωρή το πνεύμα του ο ορθόδοξος χριστιανός,
λέγει εις τον εαυτόν του: το πνεύμα μου δεν είναι τίποτε, εάν δεν πληρωθή και
τελειωθή με το Άγιον Πνεύμα (Εις μίαν επιστολήν του—21. 1. 1965—γράφει ο π.
Ιουστίνος: Το ιερόν μυστήριον της ημέρας του Αγίου Πνεύματος, της Πεντηκοστής,
είναι το εξής: το πνεύμα του ανθρώπου πρέπει να συμπληρωθή και τελειοποιηθή από
το Άγιον Πνεύμα, δηλ. να αγιασθή, να φωτισθή και να θεωθή δια του Αγίου
Πνεύματος. Αυτό το άγιον μυστήριον πραγματοποιείται συνεχώς εις την Εκκλησίαν
του Χριστού, και δι΄ αυτό η Εκκλησία είναι όντως μία διαρκής Πεντηκοστή… Από την
Αγίαν Πεντηκοστήν, την ημέραν του Αγίου Πνεύματος, κάθε θεοειδής ψυχή εις την
Εκκλησίαν του Χριστού είναι μία άφλεκτος βάτος, η οποία συνεχώς καίει και
φλέγεται εν τω Θεώ και προς τον Θεόν, ούτως ώστε μία πυρίνη γλώσσα ευρίσκεται
πάντοτε υπεράνω της και εντός της).
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου