Μάθαινα από
ανθρώπους τίμιους ότι η κατήχηση των ξένων εναντίον της θρησκείας μας
προοδεύει. Τότε κάπνισαν τα μάτια μου. Πάγω εις τον Κωλέτη και του λέγω: Δεν
μας αφήνεις πλέον ησύχους να ζήσουμεν εδώ εις την ματοκυλισμένην μας πατρίδα με
την θρησκεία μας, αλλά μας τζαλαπατάς και μας διαιρείς. Γνωρίζομεν τις
ενέργειες τις μυστικές των ξένων όπου εργάζονται δια την θρησκείαν μας,
θρησκείαν δεν αλλάζομεν εμείς, ούτε την πουλούμεν. Τώρα θα γένης κομμάτια απ’
αυτά που εργάζεσαι εσύ με τους όμοιούς σου κι αφήνεις και τους ξένους κι
εργάζονται δια την θρησκείαν μας.
Μου λέγει : Η Κυβέρνηση πρέπει να λάβη μέτρα
δια σένα. Του είπα, κουσούρι να μην κάμης εσύ και η κυβέρνησή σου! Σηκώθηκα κι
έφυγα. Τότε έστειλε στρατιώτες, την νύκτα, μου τριγύριζαν το σπίτι. Έρχονταν
πάντοτε άνθρωποι και μόλεγαν να φυλαχτώ, ότι θα με σκοτώσουνε, ότι έχω πολλούς
οχτρούς. Τους λέγω : οχτρούς αν τους έκαμα, δε λυπώμαι, ότι κακό κανενού δεν
έκαμα δια το νιτερέσιόν μου. Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και την
θρησκείαν μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάμουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου