2. Διά νά ἀποκτήση εἰς τήν Ὀρθοδοξία κάποιος
τήν ἰδιότητα καί τόν τίτλο τοῦ στρατηγοῦ πρέπει νά
φέρη ἐπάνω του τά στίγματα τοῦ Χριστοῦ, τά ὁποῖα
ἀπέκτησε μαχόμενος, εἴτε κατά τοῦ διαβόλου, εἴτε κατά
τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως. Τά στίγματα αὐτά προέρχονται ἀπό
τούς διωγμούς, τίς κακουχίες καί τά μαρτύρια καί
προσέτι ἀπό τήν ἁγιότητα καί καθαρότητα τοῦ βίου. Τότε
μόνον ἀποκτᾶ κῦρος ἡ ὁμολογία του, ἐπειδή γίνεται δι’ ἔργων
καί λόγων καί δύναται νά τόν ἐμπιστευθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι
καί νά θεωρήσουν τήν στάσι του ὑπόδειγμα καί πρότυπο πρός μίμησι. Αὐτός δηλαδή θυσιάζεται διά τήν πίστι καί οἱ
Ὀρθόδοξοι τόν ἀκολουθοῦν εἰς τήν θυσία.
3. Ἡ ἀναγόρευσις κάποιου εἰς τήν θέσι τοῦ στρατηγοῦ, ἐπειδή φέρει κάποιους τίτλους καί πτυχία ἤ ἐπειδή ἀνθίσταται διά τῶν λόγων (προφορικῶν ἤ γραπτῶν) εἰς τήν αἵρεσι ἤ ἐπειδή (τό χειρότερο) μᾶς ἐξυπηρετεῖ εἰς τό νά τόν ἔχωμε στρατηγό, πλήν τοῦ ὅτι ἀντιστρατεύεται σέ ὁλόκληρη τήν Ὀρθόδοξο Παράδοσι, ἀποδεικνύει τήν ἐπίδρασι τῆς Δύσεως στήν ἀντιμετώπισι πολύ βασικῶν θεμάτων τῆς πίστεως, τόν ὀρθολογισμό καί τήν μετάθεσι τῆς ἐλπίδος μας ἀπό τόν Θεό στούς ἀνθρώπους, τήν λανθασμένη ἐπιλογή ἡ ὁποία στηρίζεται ὄχι σέ κριτήρια ἁγιότητος ἀλλά σέ κριτήρια κοσμικά, τήν προχειρότητα πού μᾶς διακατέχει σέ τόσο σοβαρά θέματα καί τήν ἀνευθυνότητα βεβαίως καί ἀδυναμία νά βοηθήσωμε εἰς τήν κατάσβεσι τῆς αἱρετικῆς πυρκαϊᾶς. Ἡ ἀναγνώρισις ὡς πνευματικῶν στρατηγῶν διά τήν καταπολέμησι τῶν αἱρέσεων τῆς ἐποχῆς
των, τῶν
ἁγίων Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ
Θεολόγου, Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ, Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
κλπ. ἔγινε ἀφοῦ αὐτοί οἱ ἅγιοι ἔδωσαν ἔμπρακτες
ἀποδείξεις περί τοῦ
ὅτι ἦσαν σύμψυχοι καί ὁμότροποι τῶν ἁγ. Ἀποστόλων
καί τῶν ὁμολογητῶν τῆς πίστεως.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου