Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Ελάτε να συλλαβήσωμεν εν προσευχή το Ευαγγέλιον της Ορθοδοξίας και την Ορθοδοξίαν του Ευαγγελίου. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι ο αγιασμός μας και ο φωτισμός μας, το φως μας και η παιδεία μας (πρβλ. Α΄ Κορ. 1,30. Ιωάν. 8,12). Αυτός έχει οδεύσει όλην την οδόν της ανθρωπίνης ζωής και κατέστησε δυνατόν το όλον έργον του αγιασμού και φωτισμού του ανθρώπου με την αιωνίαν αλήθειαν και την αιωνίαν ζωήν. Εάν έλθης εις απορίαν έμπροσθεν πράγματός τινος ή είσαι εις αμηχανίαν τι να κάμης, στρέψε το βλέμμα σου προς τον Κύριον Ιησούν και ερώτησε τον εαυτόν σου: αυτό το πράγμα θα το έκαμε Εκείνος; Και εάν θα το έκανε Εκείνος, κάμε το και συ, διότι θα είναι αυτό άγιον και θα αγιάζη και φωτίζη. Εάν όμως δεν θα το έκανε Εκείνος, μη το κάμης και συ, διότι θα είναι ανόσιον, και θα οδηγή εις το σκότος και τον θάνατον.                                                                                                    
Μέσα εις τας συνθήκας αυτής της ζωής, ο άνθρωπος αποκτά την αγιότητα, ζων την θείαν δικαιοσύνην του Χριστού ως περιεχόμενον της προσωπικότητός του (πρβλ. Ρωμ. 6, 19). Η ψυχή αγιάζεται και φωτίζεται όταν ασκή εαυτήν και το σώμα της εις τας αγίας σκέψεις, εις τα άγια αισθήματα, εις τας αγίας επιθυμίας, εις τας αγίας πράξεις. Και ο καρπός τούτου είναι «ζωή αιώνιος» (Ρωμ. 6,19,22). Η υποδούλωσις του σώματος, της ψυχής και των αισθήσεων εις την αμαρτίαν οδηγεί εις τον θάνατον, εκ του οποίου δεν υπάρχει ανάστασις (Ρωμ. 6,19,21-22). Από την δουλείαν της αμαρτίας ο άνθρωπος απελευθερώνεται δια του Χριστού εάν δια των εν χάριτι ασκήσεων της πίστεως και αγάπης, της προσευχής και νηστείας, της ταπεινώσεως και πραότητος, της υπομονής και συγχωρήσεως, ημέραν και νύκτα, μεταβάλλη εαυτόν από αμαρτωλόν εις αναμάρτητον, από περασμένον εις αιώνιον. 


 Συνεχίζεται.