Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Εἰς αὐτό τό θέμα πρέπει νά ἀναφέρωμε ὅτι οὐδεμίαν σχέσι ἔχει τό Πασχάλιο πρός οἱοδήποτε ἡμερολόγιο, ἁπλῶς δύναται ὡς κινητή ἑορτή νά προσαρμοσθῆ σέ ὅλα τά ἡμερολόγια. Τό ὅτι δέν ἔχει οὐδεμία σχέσι πρός τά ἡμερολόγια, φαίνεται ἀπό τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖον οἱ Πατέρες ἐδιώρισαν νά εὑρίσκεται ἡ ἡμέρα τῆςἈναστάσεως. Γράφει εἰς τό Σύνταγμα τῶν Κανόνων ὁ Ματθαῖος Βλάσταρις, ἐξηγῶντας τόν τρόπο εὑρέσεως τῆς ἡμέρας τοῦ Πάσχα:

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

«Οὕτω γάρ οἱ θεῖοι Πατέρες σοφῶς ἄγαν καί ἠκριβωμένως ἐσκόπησαν τούς τῶν θείων ἀποστόλων θεσμούς, παντός μᾶλλον οἰκονομούμενοι τό βέβαιον ἔχειν, οὐ μήν εἰ μετά τήν ἐαρινήν ἐκείνην τό Πάσχα τελέσουσιν ἰσημερίαν, συνεορταστέον αὐτοῖς. Τοῦτο γάρ καί ὁ τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ πρῶτος ἀπαγορεύει Κανών, ἐξεπίτηδες, ὡς ἔοικε, τόν νοῦν ἑρμηνεύων τοῦ ἀποστολικοῦ τοῦδε Κανόνος, ὅτι δύο τίθησιν

ἐπί τοῦ Πάσχα διορισμούς ὁ Κανών, εἰ καί οὕτω τόν λόγον προήγαγε. Τοῖς Ἰουδαίοις ἡμᾶς μή συνεορτάζειν, καί τήν ἐαρινήν περιμένειν ἰσημερίαν. Οἷς ἕτεροι δύο ἐξ ἀνάγκης ἐπηκολούθησαν, ἄγειν τε τήν ἑορτήν εὐθύς τῇ πρώτῃ μετά τήν ἰσημερίαν πανσελήνῳ, καί μετά ταύτην μή ἐν οἱᾳδήποτε τῶν ἡμερῶν ἁπλῶς, ἀλλ’ ἐν τῇ πρώτῃ μετά τήν πανσέληνον εὐθύς τῆς ἑβδομάδος ἡμέρᾳ» (P.G. 145, 69B).

Συνεπῶς διά τήν εὕρεσι τῆς ἡμέρας τοῦ Πάσχα χρειάζεται νά ληφθοῦν ὑπ’ ὄψιν οἱ τέσσερεις προσδιορισμοί. Ἡ ἰσημερία δηλαδή τῆς Ἀνοίξεως, τό Πάσχα τῶν Ἑβραίων, ἡ πανσέληνος μετά τήν ἰσημερία καί ἡ Κυριακή ἡμέρα. Ἀπό τούς τέσσαρες αὐτούς προσδιορισμούς οἱ δύο εἶναι ἀστρονομικοί (ἰσημερία καί πανσέληνος) καί οἱ δύο θρησκευτικοί (τό Πάσχα τῶν Ἑβραίων καί ἡ πρώτη τῶν Σαββάτων ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ἀναστήθηκε ὁ Κύριος).

Τό ὅτι δύνανται αὐτοί οἱ προσδιορισμοί νά προσαρμοσθοῦν σέ ὅλα τά ἡμερολόγια πάλι ὁ Βλάσταρις τό ἀναφέρει: «Τοῦ Πάσχα τοῦ ἱεροῦ πολλοῦ δέομεν ἐν περινοίᾳ (=σύνεσις, εὐφυΐα) γενέσθαι, μηδέπω κατειληφότες τό νομικόν· δεῖ γάρ τούς τύπους ἡγεῖσθαι πρός τήν ἀληθείας συντέλειαν. Τό Πάσχα τοίνυν τό νομικόν Μωσῆς ἐκεῖνος ὁ πάνυ κατά γε τήν ιδ’ τοῦ πρώτου σεληνιακοῦ μηνός τελεῖσθαι νενομοθέτηκε. Πρῶτος δέ μήν ἐστιν ὁ παρ’ Αἰγυπτίοις μέν Φαμενώθ, Δίστρος δέ παρ’ Ἕλλησι, Νισάν δέ παρ’ Ἑβραίοις, παρά δέ Ρωμαίοις ὀνομαζόμενος Μάρτιος. Ἐν ᾧ τήν ἐναντίαν τοῦ παντός διιπεύων ὁ ἥλιος, τό πρῶτον ἄρχεται τοῦ ζωδιακοῦ

κύκλου δωδεκατημόριον εἰσιέναι, ὅ δή καί ἰσημερινόν, καί μηνῶν ἀρχήν, καί κεφαλήν τοῦ κύκλου, καί ἄφεσιν τοῦ δρόμου τῶν πλανητῶν, οἱ περί ταῦτα ἐσχολακότες φιλοῦσι καλεῖν · τό δέ πρό τούτου, μηνῶν ἔσχατον, καί τελευταῖον δωδεκατημόριον, καί τέλος τῆς τῶν πλανητῶν περιόδου»