Τα θεανθρώπινα μέσα δεν
είναι άλλο παρά αι θεανθρώπιναι ασκήσεις-αρεταί. Και αυτάς δύνανται να
εφαρμόζουν επιτυχώς μόνον οι θεανθρώπινοι, οι χριστοφόροι ασκηταί. Αι
θεανθρώπιναι αρεταί ευρίσκονται μεταξύ των εις οργανικήν σχέσιν. Η μία
εκπηγάζει εκ της άλλης, η μία συμπληρώνει την άλλην. Η πρώτη μεταξύ των ασκήσεων-αρετών είναι η άσκησις της πίστεως. Δι΄
αυτής της ασκήσεως πρέπει να περάση και συνεχώς να περνά η ψυχή του λαού μας,
να παραδοθή δηλαδή η ψυχή αύτη εις τον Χριστόν άνευ επιφυλάξεων και
συμβιβασμών, να εμβαθύνη μέχρι τα θεανθρώπινα βάθη, να ανυψώνεται εις τα
θεανθρώπινα ύψη. Πρέπει να δημιουργηθή εις τον λαόν μας το αίσθημα ότι η πίστις
του Χριστού είναι αρετή υπερεθνική, οικουμενική και καθολική, τριαδική, και ότι
το να πιστεύη κανείς εις τον Χριστόν σημαίνει να υπηρετή τον Χριστόν και μόνον
τον Χριστόν, εις όλα τα γεγονότα της ζωής του.
Συνεχίζεται.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου