Επιστολή 30η
Εν Αθήναις τη
21 Οκτωβρίου 1907
Θυγάτριαι εν
Κυρίω αγαπηταί, χαίρετε εν Κυρίω.
Την παρούσάν
μου γράφω υμίν, άμα εγερθείς της κλίνης, όπως ανακοινώσω υμίν όνειρόν τι, το
οποίον μοι ενεποίησε πολλήν εντύπωσιν. Το όνειρον είναι το εξής. Είδον, ότι
ιστάμην προς τους πόδας της λάρνακος του αγίου λειψάνου του αγίου Νικολάου και
παρετήρουν αυτό και μοι εφαίνετο κοιμώμενον. Εν τω μεταξύ όμως μοι εφάνη
κινούμενον και μετ΄ ολίγον ήνοιξε τους οφθαλμούς αυτού, ύστερον ηγέρθη και
ανεκάθησεν και υψώσας τας χείρας αυτού έτεινε προς εμέ, εγώ έκυψα εκ σεβασμού,
ίνα ασπασθώ αυτόν, ο δε με ενηγκαλίσθη και με ησπάσθη τρις εις το στόμα και τον
ησπάσθην και εγώ, μετά τον ασπασμόν ατενίσας με, μοι είπεν: εγώ θα σε υψώσω
υψηλά υψηλά, αλλά θέλω και εγώ παρά σου να μοι κάμης ένα θρόνον αργυρούν. Ταύτά
μοι είπεν και αύθις ανέπεσε και εκοιμήθη, εγώ δε αφυπνίσθην. Αφυπνισθείς
ενεθυμήθην εκείνην την στιγμήν, ότι το όνειρον τούτο και προ τινων ημερών το
είδον και το ελησμόνησα. Τότε ενεθυμήθην, ότι την πρώτην φοράν ο άγιος μόνον με
ησπάσθη, εγερθείς, αλλά δεν μοι είπεν ουδέν. Εις την δευτέραν φοράν εγένετο η
αναγγελία και η αίτησις. Τούτο είδον και σας το γράφω ως όνειρον, το οποίον μοι
έκαμεν εντύπωσιν δια τον αποκαλυπτικόν αυτού χαρακτήρα και την διαβεβαίωσιν και
την αίτησιν. Ίδωμεν ει αληθές το όνειρον. Φαίνεται αληθοφανές, αλλ΄ ημείς
απαθώς διακείμεθα, ο Θεός να ποδηγετήση ημάς εις εργασίαν του αγαθού. Ο ναός
του Καϊρου, τον οποίον διεκόσμησα και ελάμπρυνα και από πενιχρού ανέδειξα
έκπαγλον, τιμάται επ΄ ονόματι του αγίου Νικολάου. Πρώτην φοράν βλέπω τον άγιον
Νικόλαον καθ΄ ύπνους και ασπαζόμενον και διαλεγόμενον. Είη ευλογημένον το όνομα
Κυρίου.
Τα χρήματα των καλτσών θα σας τα στείλω με την Ελένην Ζερβουλάκου, διότι
δεν μας τα έδωκεν εισέτι και εγώ δεν έχω ούτε δια τους ναύλους δια να έλθω,
διότι πλην των τακτικών εξόδων παρουσιάσθησαν και έκτατα. Ήλθεν εκ Σηλυβρίας
ένας ανεψιός μου εξ αδελφής και μοι έφερε και ένα ανεψίδι του αδελφού του να το
σπουδάσω και αυτός άνευ χρημάτων, και το μεν παιδί συμπαθήσας το εκράτησα να
σπουδάζη εις την Σχολήν δαπάναις μου, διότι το Συμβούλιον δεν το εδέχθη ως
υπότροφον και το έχω ιδιοσυντήρητον, τον δε μεγάλον, τον απέστειλα εις τα
οπίσω, αφού εδαπανήσαμεν περί τας 70 δραχμάς. Άμα λάβω χρήματα θα σας στείλω
δια το αμπέλι και δια τον μάστορι προς τοποθέτησιν των σωλήνων. Μοι γράφητε να
έλθω και εγώ επόθησα να σας ίδω, αλλά εισέτι δεν εστείλαμεν το πρόγραμμα εις το
Υπουργείον, διότι δεν διωρίσθη εισέτι καθηγητής μετά τον θάνατον του Μιλτιάδου
Πανταζή και αναμένεται η συνεδρίασις του πολυμελούς συμβουλίου δια τον
διορισμόν και καθηγητού της μουσικής, κωλυμάτων δε ένεκα αναβάλλεται από ημέρας
εις ημέραν η συνεδρίασις και ο διορισμός των καθηγητών, εν όσω δεν διορίζονται
οι καθηγηταί και δεν κανονίζονται αι ώραι της διδασκαλίας, εν όσω το πρόγραμμα
δεν στέλλεται εις το Υπουργείον, αδυνατώ να έλθω. Εχάρην πολύ δια την βελτίωσιν
της υγείας της Κυριακής, τη εύχομαι από καρδίας τελείαν ανάρρωσιν. Επίσης
εύχομαι και τη Συγκλητική τ΄ άριστα εις τε το σώμα και την ψυχήν. Περί των
χαρτίνων σταυρών ας μη κάμνη, μήπως ο κόσμος δεν λαμβάνει αυτούς εξ υποψίας, να
κάμνη όμως μικρά εικονίσματα εις σανίδα εκ κυπαρίσσου, τα οποία έπειτα ας
επαλείφη μία με βερνίκι έμπροσθεν και με χρώμά τι όπισθεν και ούτω πάντων η
συνείδησις δια παν ενδεχόμενον μένη ήσυχος. Άμα ευκαιρήσω, θα έλθω να σας ίδω,
να μοι γράψητε πως θα σας φανή το όνειρον.
Σας εύχομαι και διατελώ προς
Θεόν ευχέτης.
Ο Πνευματικός
Πατήρ σας
Υ. Γ. Να μοι
γράψητε τας εντυπώσεις του Μητροπολίτου.
+Ο Πενταπόλεως
Νεκτάριος
Υ. Γ. Τη 22 Οκτωβρίου.
Ταχυδρομικώς
σας στέλλω το περίσσευμα του Οκτωβρίου μηνός δραχμάς 50 δια το αμπέλι και την
τοποθέτησιν των σωλήνων, δια του κυρίου Ζερβουλάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου