Επιστολή 5η
Εν Αθήναις τη 7 Μαρτίου 1905
Τέκνον εν Κυρίω αγαπητόν Αικατερίνη χαίρε!
Έλαβον την επιστολήν σου και είδον τα καθ΄ υμάς. Η ασθένειά σου με ελύπησε και μάλιστα, διότι εκρυολογήσατε από την υγρασίαν του κελλιού. Θαυμάζω τας σκέψεις σας. Αφού τοιαύτη ήτο η κατάστασις του κελλιού, ηδύνατο δε να διορθωθή με ολίγα χρήματα, πως δεν μοι εγράψατε να σας στείλω, ίνα μη πουντιάσητε και διακινδυνεύσητε την ζωήν σας; Η τοσαύτη σας επιφύλαξις και ο ενδοιασμός δια τόσον παραμικρόν πράγμα με ελύπησε. Εφρονείτε ότι θα με επροξενείτε ενόχλησιν αναγγέλλουσαί μοι το πράγμα και ζητούσαι τας απαιτουμένας δαπάνας προς προφύλαξιν της υγείας σας; Αυτό δεν το εκάματε καλώς. Ήδη να μοι γράψητε τι εδαπανήσατε δια να σας τα στείλω. Η υγεία είναι το πρώτιστον το οποίον πρέπει να έχητε. Πλην της Φιλιώς όλαι σας είσθε νευροπαθείς και ελεειναί και οφείλετε μετά πολλής προσοχής και περισκέψεως να πολιτεύησθε. Με τας ασθενείας ουδεμία εις τους μήπω τελειωθέντας πρόοδος γίνεται. Υμείς ήδη έχετε ανάγκην υγείας, ίνα δυνηθήτε να εργασθήτε πνευματικώς. Μάθετε, ότι οι μήπω τελειωθέντες, να μη είπω οι ήδη εις το στάδιον εισελθόντες, όπως αγωνισθώσιν, εάν μη έχωσιν υγείαν, καταβάλλονται και αποκάμουσιν, διότι στερούνται έτι του ηθικού σθένους, του ενισχύσαντος τους τελείους. Η υγεία δια τους μήπω τελειωθέντας είναι το αυτοκίνητον άρμα, το φέρον τον αθλητήν εις το τέρμα του αγώνος. Δια τούτο σας συνιστώ διάκρισιν εν πάσι και φρόνησιν και σας συμβουλεύω να φεύγητε τα άκρα, αι αυστηρότητες βαίνουσι παραλλήλως προς τα μέτρα της αρετής. Ο μη έχων υψηλάς ηθικάς αρετάς και αμιλλώμενος προς τους τελείους και θέλει να πολιτεύηται αυστηρώς, ως οι άγιοι ασκηταί, ούτος διατρέχει τον κίνδυνον της υψηλοφροσύνης και της πτώσεως. Πολιτεύεσθε εν ταπεινότητι καρδίας και ως αρχάριαι δόκιμοι, ίνα σκέπη υμάς το έλεος του Θεού. Επιθυμώ να προσπαθή εκάστη μετά ταπεινοφροσύνης να μελετά εαυτήν και να επικαλήται την θείαν αντίληψιν προς ενίσχυσιν αυτής, να προσέχη δε αυστηρώς να μη κρίνη ή κατακρίνη ή αποδοκιμάση την ετέραν δι΄ ατέλειάν τινα, διότι δύναται να γεννήση θλίψιν, η δε θλίψις είναι αρχή χωρισμού. Εάν αδελφή τις σκανδαλίζηται δια τι πράγμα, να το είπη μετ΄ αγάπης άνευ αξιώσεως να επιβληθή, ίνα εισακουσθή. Εάν δε δεν αναπαύηται, ας μοι γράψη, όπως εγώ επαναπαύσω αυτήν. Τα πνευματικά διώκετε, τα σωματικά ας συντελώσιν εις την υπηρεσίαν του πνεύματος. Ταύτα τα γράφω δια σε Αικατερίνη, επειδή ησθένησες και έχεις τώρα ανάγκην αναρρώσεως. Να παρακαλέσης την Φιλιώ, την οποίαν εύχομαι από καρδίας να υγιαίνη σωματικώς και ψυχικώς, να σε συνοδεύση, όπως και την Αγγελικήν εις του ιατρού και να σε εξετάση μη έμεινε τι εκ του κρυολογήματος και συμμορφωθής με τας συμβουλάς του ιατρού. Εάν θα υγιαίνητε, θα προκόψητε, εάν δεν υγιαίνητε εις μάτην οι πόνοι σας. Το περί της νηστείας κεφάλαιον είναι αναγκαίον δια σας να συμβαδίζη με την υγείαν σας, ίνα μη αναγκασθήτε και εγκαταλείψητε έπειτα την έρημον και ζητείτε τας πόλεις προς θεραπείαν του ασθενούς σαρκίου σας. Η τροφή ου παρίστησιν ημάς τω Θεώ. Θα επεθύμουν, εάν πρόκειται να επιστρέψητε εις τας πόλεις, να τρώγητε ό,τι εύρητε χάριν της υγείας σας, αλλά να μένητε εις την έρημον προσευχόμεναι. Σας στέλλω εξήκοντα δραχμάς δια το κελλί σου, με τον ταχυδρόμον και έδωκα είδησιν της Ισιδώρας, να φροντίση να σοι στείλη τα χρήματα. Να προσκαλέσητε τον τεχνίτην και να τον ερωτήσετε πόση δαπάνη απαιτείται, δια να γίνη…
Με τον ταχυδρόμον σας στέλλω και μίαν φιάλην κολώνιαν ως φάρμακον. Σήμερον ομολογείται παρά των ιατρών, ότι η κολώνια περισσοτέραν θέσιν έχει εν τη φαρμακευτική ή εν τη μυρεψητική, δια τούτο ας μη αποκρούεται ως φάρμακον από τινος εξ υμών εξ άκρας αυστηρότητος. Εισέτι ουδεμία εξ υμών δύναται να υπομένη πόνους και να απωθή προκείμενον φάρμακον, ουδέ πρέπει να συστέλληται εκ των αδελφών ποιούσα χρήσιν αυτού. Να πορεύησθε εν απλότητι καρδίας και να εξομολογήσθε αλλήλαις. Σας εύχομαι όλας από καρδίας και επιθυμώ, να μανθάνω, ότι είσθε υγιείς. Να ειπής εις την Χρυσάνθην, ότι στέλλω εις την Μητέρα της τας πέντε δραχμάς έως ότου εύρη πόρους ζωής και έλθη και το καλοκαίρι, επίσης και τας δέκα δραχμάς τας στέλλω τακτικώς εις την κυρίαν Ελένην Ζερβουλάκου. Μετά την Κυριακήν του Θωμά θα φροντίσω να έλθω, να σας ιδώ. Έμαθον, ότι εταράχθητε, διότι εφοβήθητε μήπως στείλω την Μόσχαν. Είσθε μικρόψυχαις και προέδραμεν η ταραχή της σκέψεως και δεν ελάβετε υπ΄ όψιν, ότι ουδέν θα έπραττον απροβουλεύτως και προς στενοχωρίαν σας. Σας αναγγέλλω, να μένητε ήσυχοι και Κύριος οίδεν, εάν θα την στείλωμεν, ως έχουσι τα καθ΄ υμάς. Σας εύχομαι να διέλθητε το στάδιον της αγίας Τεσσαρακοστής εν υγεία. Επειδή η Αικατερίνη ασθενεί, εάν δεν δύνασθε να αναγιγνώσκητε όλην την ακολουθίαν, αναγινώσκετε ολιγωτέραν, δια την υπόλοιπον να λέγητε την ευχήν. Επανέρχομαι εις το ζήτημα της Μόσχας, διότι ενεθυμήθην την Αγγελικήν. Η νευρασθένεια της Αγγελικής προήλθεν εκ της μηχανής… η μηχανή, της ετάραξε το νευρικόν της σύστημα και θα καταντήση, να μη δύναται να σταθή στα πόδια. Ο Κύριος Κωνσταντίνος Ιαβόπουλος, ιατρός, εκ των συμπτωμάτων είπεν, ότι έχει ρευματισμούς και ότι πρέπει το καλοκαίρι να υπάγη στα λουτρά των Μεθάνων. Οι ρευματισμοί την προσέβαλον, διότι ηύρον το νευρικόν της σύστημα ασθενέστατον. Η κατάστασίς της αύτη με έκανε να σκεφθώ, να στείλω μίαν κόρην δυναμένην να εκμάθη την μηχανήν παρά της Αγγελικής και εργάζηται αντ΄ αυτής. Τοιαύτην δε εθεώρησα την Μόσχαν, αλλ΄ εάν ταύτην αποδοκιμάζητε, φρονώ, ότι πρέπει να αναλάβη την μηχανήν άλλη τις. Η Αγγελική εάν εξακολουθήση εργαζομένη δεν θα δυνηθή να θεραπευθή. Σας στέλλω και ένα θερμόμετρον, ολίγην μέντα και κινίνην. Όταν μοι γράφης γράμμα σε συνιστώ να λαμβάνης ενώπιόν σου την επιστολήν μου και να μοι γράφης περί όλων όσων είναι ανάγκη να απαντήσης, σας εύχομαι.
Ο Πνευματικός Πατήρ
+ Ο Πενταπόλεως Νεκτάριος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου