Επιστολαί Αγ. Νεκταρίου

Επιστολή15η

Εν Αθήναις τη 31 Οκτωβρίου 1905

Οσιωτάτη εν Κυρίω θυγάτηρ Ξένη, εύχομαι σοι πατρικώς.

Έλαβον τας επιστολάς σας παρά της μητρός της Ειρήνης και ευχαριστήθην, είθε η θεία χάρις δια πρεσβειών της Κυρίας Θεοτόκου να σκέπη την ιεράν σας μονήν και να διαφυλάττη πάσας εν υγεία ψυχική και σωματική.

Επειδή ο λόγος περί της χάριτος της Κυρίας Θεοτόκου αναγγέλω υμίν ευχαρίστως, ότι η Κυρία Θεοτόκος  με ηξίωσε να φέρω εις πέρας την βουλήν την οποίαν εθέμην, ήτοι να εντείνω εις μέτρα της αρχαίας ελληνικής ποιήσεως τα Θεοτόκια (ή θεοτοκία) όλα όσα έχει η Παρακλητική και τους κανόνας της Κυρίας Θεοτόκου. Η βουλή αύτη σήμερον ακριβώς την 9^ην ώραν εγένετο τέλειον έργον. Άπαντα τα θεοτόκια και οι κανόνες της Θεοτόκου εγένοντο έμμετροι. Όθεν γνωρίζω υμίν, ότι έγραψα 103 ωδάς, 30 ύμνους και 11 κανόνας. Τα πάντα ανέρχονται εις 5.000 στίχους. Μοι φαίνονται ωραίοι και κατανυκτικοί και αισθάνομαι μίαν ευχαρίστησιν ου μόνον εκ της συγγραφής, αλλά και εκ της σκέψεως του ότι αι ευσεβείς ψυχαί θα ευρίσκωσι πνευματικήν ευφροσύνην. Δια την ευχαρίστησιν ταύτην, ην η Κυρία Θεοτόκος με ηξίωσε να λάβω, σας παρακαλώ να ψάλλητε μίαν ευχαριστήριον ωδήν εις την Κυρίαν Θεοτόκον και μίαν παράκλησιν, όπως μοι ενισχύη εις όμοια έργα και φέρω ταύτα εις αίσιον πέρας. Ήδη προτίθεμαι, να συντάξω όσους δυνηθώ ύμνους και ωδάς εις τον εν Τριάδι Θεόν, τον Πατέρα, τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα. Επιθυμώ να παρακαλέσητε την Κυρίαν Θεοτόκον να μεσιτεύση προς τον Κύριον, ίνα μοι αποστείλη ακτίνα του θείου φωτός και φωτισθώ και δυνηθώ, ν΄ αναλάβω και φέρω εις αγαθόν πέρας, το οποίον προτίθεμαι σπουδαιότατον έργον. Τα έργα μοι ταύτα θα ώσιν η περιουσία μου και η περιουσία σας. Εις τον Πατέρα Ανδρόνικον είπον φροντίση να κοπώσιν οι βράχοι και να διορθωθή και ο δρόμος και να υψωθή και ο τοίχος έως τον δρόμον και ν΄ ανοίξη και την καταβόθρα έξω από τον δρόμον και να μοι γράψη πόσα θα δαπανηθώσι χρήματα, ίνα τω τα στείλω, διότι φρονώ, ότι πρέπει πλέον να τελειώση εκείνη η οδός, δια να διευκολύνησθε και δια το νερόν. Επειδή ο λόγος δια τον δρόμον ενεθυμήθην το φρέαρ, επιθυμώ να πίνητε νερόν από της κυράς Χρυσής το φρέαρ, διότι φοβούμαι μήπως το νερόν του μικρού φρέατος, εξ ου υδρεύεσθε και πίνετε δεν είναι καθαρόν και εντεύθεν ασθενείτε. Να βάλητε τινα να το καθαρίση και ύστερον να πίνητε. Μέχρι του καθαρισμού του να λαμβάνητε εκ του φρέατος της κυράς Χρυσής. Ενθυμηθείς την Κυρά Χρυσή, σας αναγγέλω μίαν γνώμην μου, την οποίαν επρότεινα δια της Αμαλίας εις την μητέρα της και ήτις την εδέχθη. Είναι δε η εξής. Να δώσουν εις τον Γεώργη της Χρυσής την αδελφήν της Αμαλίας και ούτως και η Μητέρα της Αμαλίας θα είναι εις τας εργασίας της μονής και η οικογένεια της Χρυσής δεν θα είναι ξένη εις την Μονήν και η Αμαλία θα έλθη το ταχύτερον. Εάν το εγκρίνητε, ανακοινώσατε τούτο από μέρους μου εις την κυρίαν Ελένην Πετάλα, ίνα αύτη κάμη την πρότασιν εις την κυρίαν Χρυσήν και γράφητε την απάντησιν εις την Αμαλίαν.

Πρόσφερε τας ευχάς μου εις την κυρίαν Ελένην, την Φιλοθέην, την Ελισάβετ, την Ακακίαν, την οποίαν παρακαλώ, να προφυλάσσηται και τη εύχομαι αμετάπτωτον υγείαν, επίσης και εις την γερόντισσαν Αναστασίαν και την Ειρήνην και την Μαργαρίταν. Τας ευχάς μου εις τον Πατέρα Ανδρόνικον. Εις την Κασσιανήν φράφω ιδιαιτέρως.

Σε εύχομαι

+Ο Πενταπόλεως  Νεκτάριος.

Υ.Γ.  Να γνωρίσητε εις τας αδελφάς, μάλιστα εις την Ειρήνην, ότι οφείλουσιν άπασαι να σοι εξαγορεύωνται τους λογισμούς των και αν ακόμη είναι υβριστικοί, συ δε να τους δέχησαι μετ΄ αγάπης, ίνα νικάς τους πειρασμούς.