Όταν σε μερικούς νέους κάνεις λόγο για το ιδανικό της αγιότητος, βλέπεις να σχηματίζεται στο πρόσωπό τους ένα συναίσθημα δυσάρεστο και έχεις την εντύπωση ότι τους ρίχνεις στην πλάτη κρύο νερό. Τους βλέπεις να μαζεύωνται στον εαυτό τους και να λένε: «Μα άγιος θα γίνω τώρα; Άφησε με σε παρακαλώ. Δεν είναι αυτά τα πράγματα για τη σημερινή εποχή!»
Δεν ξέρω όμως αν αυτοί που μιλούν μ’αυτό τον τρόπο, έκαναν ποτέ τον κόπο να σκεφτούν τι είναι η αγιότητα και ποιούς ονομάζουμε αγίους.
Θέλω λοιπόν παιδί μου, σ’εσένα που έχεις καλή διάθεση να σου εξηγήσω τα πράγματα αυτά, ώστε να αποκτήσεις ιδέες ξεκαθαρισμένες.
Αγιότητα λοιπόν είναι, το κεφάλι το υψωμένο πάντοτε στον Ουρανό. Η αγιότητα δεν μας ζητά ν’απαρνηθούμε τον κόσμο. Μας ζητά να νικήσουμε τον κόσμο. Αγιότητα είναι η εκτίμηση των πραγμάτων του κόσμου σύμφωνα με την αξία τους την πραγματική. Αγιότητα είναι ο ηρωϊσμός της ψυχικής ελευθερίας. Αγιότητα δεν είναι θλίψη, κατσούφιασμα, τεμπελιά. Δεν είναι κατάπνιξη των ευγενικών τάσεων της φύσεώς σου.
Τι είναι λοιπόν άγιος;
Άγιος σ’όλη τη σημασία της λέξεως είναι ο ήρωας. Είναι ο ηρωϊκός νικητής του εαυτού του. Είναι το πρόσωπο που μας δείχνει πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της ανθρώπινης θελήσεως. Είναι εκείνος που έχει χαλύβδινη πίστη στον υψηλό του προορισμό. Είναι το πρότυπο και η πηγή της ηθικής ακτινοβολίας που φωτίζει και παραδειγματίζει τις ανθρώπινες γενεές. Είναι εκείνος που με το δικό του ακτινοβόλο παράδειγμα, δυναμώνει και ισχυροποιεί όλες τις ευγενικές τάσεις που υπάρχουν μέσα στην ψυχή μας. Είναι αυτός που δεν διστάζει μπροστά στις πιο τολμηρές έστω αποφάσεις.
Με δυο λόγια, άγιος είναι εκείνος που κάνει τον εαυτό του εικόνα και αντίγραφο του Ιησού. Τώρα λοιπόν τι λες παιδί μου; Δεν θα’θελες να γίνεις ήρωας;
Ίσως μου πεις ότι αυτό που σου ζητώ είναι πολύ μεγάλο και δύσκολο, για τη σημερινή μάλιστα εποχή. Θέλεις να δεχτώ τη γνώμη σου; Έστω. Μη ξεχνάς όμως ότι το ιδανικό, το τέλειο δεν είναι μόνο για να το φτάσουμε, αλλά και για να αγωνιζώμαστε να το φτάσουμε. Όταν έχεις μπροστά σου ένα ευγενικό σκοπό, όσο τον επιδιώκεις, τόσο καλύτερος γίνεσαι εσύ ο ίδιος, έστω κι’αν δεν τον φτάσεις τελείως.
Θυμάσαι την ιστορία του μικρού παιδιού που ήθελε να φτάσει το ουράνιο τόξο; Έτρεξε, κόπιασε, σκαρφάλωσε, και υποχρεώθηκε τελικά να παραδεχτεί ότι ποτέ δεν θα το έφτανε. Ο κόπος του όμως δεν πήγε χαμένος. Η προσπάθειά του αυτή, το έφερε στην κορυφή ενός ψηλού βουνού, απ’όπου απολάμβανε ευχαριστημένο την ολοκάθαρη ατμόσφαιρα.
Έτσι και η προσπάθεια να γίνεις άγιος θα σε οδηγήσει στις πιο ψηλές κορυφές της πνευματικής ζωής και θα σου χαρίσει χαρές άρρητες. Πριν από σένα έχουν άπειροι άλλοι ανεβεί. Το παράδειγμά τους ακριβώς αυτό αποδεικνύει ότι όχι απλώς πρέπει να ακολουθούμε το δρόμο του Χριστού, αλλά και ότι δεν είναι αδύνατον, όπως λένε μερικοί, να τον ακολουθήσουμε, όποιο επάγγελμα κι’αν διαλέξουμε μ’ότι κιαν ασχοληθούμε στη ζωή μας.
Σου προβάλλω παιδί μου, σαν παράδειγμα προς μίμηση τους αγίους. Πρέπει όμως να σου πω ότι στη ζωή των αγίων υπάρχουν μερικές θαυμαστές πράγματι λεπτομέρειες, τις οποίες όμως δεν είσαι υποχρεωμένος να μιμηθείς. Υπήρξαν π.χ αγίοι που υπέβαλαν τον εαυτό τους σε ασκήσεις υπερβολικά αυστηρές, όπως η μαστίγωση ή άλλοι σκληροί κανόνες. Δεν σου λέω να μιμηθείς αυτές τις λεπτομέρειες. Εκείνο που θέλω να μιμηθείς είναι το αγνό και καθαρό πνεύμα που τους παρακινούσε στη ζωή και τις πράξεις τους. Θέλω να αποκτήσεις την χαλύβδινη θέλησή τους∙ την ανυπέβλητη δύναμη της αυταπαρνήσεώς τους.
Συχνά διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι στήθηκε ή πρόκειται να στηθεί ο ανδριάς κάποιου σπουδαίου στρατηγού ή πολιτικού ή καλλιτέχνου. Οι άνθρωποι έχουν ριζωμένη μέσα τους την τάση να τιμούν τους μεγάλους και τους σπουδαίους. Και αξίζουν πράγματι της τιμής όσοι προσφέρουν κάτι στην Πατρίδα τους. Μεγαλύτερη όμως τιμή αξίζουν οι ήρωες εκείνοι της ζωής, που μόρφωσαν μεσ’την ψυχή τους την εικόνα του Θεού και έγιναν με το ακτινοβόλο παράδειγμά τους τα αιώνια πρότυπα της ηθικής ομορφιάς και του ψυχικού μεγαλείου.
Τους μεγάλους άνδρες αρκεί πράγματι να τους τιμούμε. Τους αγίους δεν είναι αρκετό μόνο αυτό. Χρειάζεται και η προσπάθεια να τους μιμηθούμε.
Τώρα παιδί μου, που αντίκρυσες το πραγματικό νόημα της αγιότητος δεν θα’θελες κι’εσύ να πλησιάσεις στην πανένδοξη αυτή κορυφή;
Δεν ξέρω όμως αν αυτοί που μιλούν μ’αυτό τον τρόπο, έκαναν ποτέ τον κόπο να σκεφτούν τι είναι η αγιότητα και ποιούς ονομάζουμε αγίους.
Θέλω λοιπόν παιδί μου, σ’εσένα που έχεις καλή διάθεση να σου εξηγήσω τα πράγματα αυτά, ώστε να αποκτήσεις ιδέες ξεκαθαρισμένες.
Αγιότητα λοιπόν είναι, το κεφάλι το υψωμένο πάντοτε στον Ουρανό. Η αγιότητα δεν μας ζητά ν’απαρνηθούμε τον κόσμο. Μας ζητά να νικήσουμε τον κόσμο. Αγιότητα είναι η εκτίμηση των πραγμάτων του κόσμου σύμφωνα με την αξία τους την πραγματική. Αγιότητα είναι ο ηρωϊσμός της ψυχικής ελευθερίας. Αγιότητα δεν είναι θλίψη, κατσούφιασμα, τεμπελιά. Δεν είναι κατάπνιξη των ευγενικών τάσεων της φύσεώς σου.
Τι είναι λοιπόν άγιος;
Άγιος σ’όλη τη σημασία της λέξεως είναι ο ήρωας. Είναι ο ηρωϊκός νικητής του εαυτού του. Είναι το πρόσωπο που μας δείχνει πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της ανθρώπινης θελήσεως. Είναι εκείνος που έχει χαλύβδινη πίστη στον υψηλό του προορισμό. Είναι το πρότυπο και η πηγή της ηθικής ακτινοβολίας που φωτίζει και παραδειγματίζει τις ανθρώπινες γενεές. Είναι εκείνος που με το δικό του ακτινοβόλο παράδειγμα, δυναμώνει και ισχυροποιεί όλες τις ευγενικές τάσεις που υπάρχουν μέσα στην ψυχή μας. Είναι αυτός που δεν διστάζει μπροστά στις πιο τολμηρές έστω αποφάσεις.
Με δυο λόγια, άγιος είναι εκείνος που κάνει τον εαυτό του εικόνα και αντίγραφο του Ιησού. Τώρα λοιπόν τι λες παιδί μου; Δεν θα’θελες να γίνεις ήρωας;
Ίσως μου πεις ότι αυτό που σου ζητώ είναι πολύ μεγάλο και δύσκολο, για τη σημερινή μάλιστα εποχή. Θέλεις να δεχτώ τη γνώμη σου; Έστω. Μη ξεχνάς όμως ότι το ιδανικό, το τέλειο δεν είναι μόνο για να το φτάσουμε, αλλά και για να αγωνιζώμαστε να το φτάσουμε. Όταν έχεις μπροστά σου ένα ευγενικό σκοπό, όσο τον επιδιώκεις, τόσο καλύτερος γίνεσαι εσύ ο ίδιος, έστω κι’αν δεν τον φτάσεις τελείως.
Θυμάσαι την ιστορία του μικρού παιδιού που ήθελε να φτάσει το ουράνιο τόξο; Έτρεξε, κόπιασε, σκαρφάλωσε, και υποχρεώθηκε τελικά να παραδεχτεί ότι ποτέ δεν θα το έφτανε. Ο κόπος του όμως δεν πήγε χαμένος. Η προσπάθειά του αυτή, το έφερε στην κορυφή ενός ψηλού βουνού, απ’όπου απολάμβανε ευχαριστημένο την ολοκάθαρη ατμόσφαιρα.
Έτσι και η προσπάθεια να γίνεις άγιος θα σε οδηγήσει στις πιο ψηλές κορυφές της πνευματικής ζωής και θα σου χαρίσει χαρές άρρητες. Πριν από σένα έχουν άπειροι άλλοι ανεβεί. Το παράδειγμά τους ακριβώς αυτό αποδεικνύει ότι όχι απλώς πρέπει να ακολουθούμε το δρόμο του Χριστού, αλλά και ότι δεν είναι αδύνατον, όπως λένε μερικοί, να τον ακολουθήσουμε, όποιο επάγγελμα κι’αν διαλέξουμε μ’ότι κιαν ασχοληθούμε στη ζωή μας.
Σου προβάλλω παιδί μου, σαν παράδειγμα προς μίμηση τους αγίους. Πρέπει όμως να σου πω ότι στη ζωή των αγίων υπάρχουν μερικές θαυμαστές πράγματι λεπτομέρειες, τις οποίες όμως δεν είσαι υποχρεωμένος να μιμηθείς. Υπήρξαν π.χ αγίοι που υπέβαλαν τον εαυτό τους σε ασκήσεις υπερβολικά αυστηρές, όπως η μαστίγωση ή άλλοι σκληροί κανόνες. Δεν σου λέω να μιμηθείς αυτές τις λεπτομέρειες. Εκείνο που θέλω να μιμηθείς είναι το αγνό και καθαρό πνεύμα που τους παρακινούσε στη ζωή και τις πράξεις τους. Θέλω να αποκτήσεις την χαλύβδινη θέλησή τους∙ την ανυπέβλητη δύναμη της αυταπαρνήσεώς τους.
Συχνά διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι στήθηκε ή πρόκειται να στηθεί ο ανδριάς κάποιου σπουδαίου στρατηγού ή πολιτικού ή καλλιτέχνου. Οι άνθρωποι έχουν ριζωμένη μέσα τους την τάση να τιμούν τους μεγάλους και τους σπουδαίους. Και αξίζουν πράγματι της τιμής όσοι προσφέρουν κάτι στην Πατρίδα τους. Μεγαλύτερη όμως τιμή αξίζουν οι ήρωες εκείνοι της ζωής, που μόρφωσαν μεσ’την ψυχή τους την εικόνα του Θεού και έγιναν με το ακτινοβόλο παράδειγμά τους τα αιώνια πρότυπα της ηθικής ομορφιάς και του ψυχικού μεγαλείου.
Τους μεγάλους άνδρες αρκεί πράγματι να τους τιμούμε. Τους αγίους δεν είναι αρκετό μόνο αυτό. Χρειάζεται και η προσπάθεια να τους μιμηθούμε.
Τώρα παιδί μου, που αντίκρυσες το πραγματικό νόημα της αγιότητος δεν θα’θελες κι’εσύ να πλησιάσεις στην πανένδοξη αυτή κορυφή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου