Αντιοικουμενιστής είπε:

Το παρόν κείμενο μαρτυρία – ομολογία(του πατέρα Παύλου Δημητρακοπούλου) συμβάν καταδεικνύει το απόλυτο της ακαταλληλοσύνης των σημερινών ιεραρχών όχι μόνο να υπηρετούν την, υψίστης ευθύνης, θέση που κατέχουν, αλλά ακόμα στο να υπηρετούσαν στη θέση του νεωκόρου ξωκλησιού... Δυστυχώς δεν είναι μόνο η επικινδυνότατη αίρεση του οικουμενισμού που ταλανίζει την Αγία μας Αποστολική Εκκλησία. Είναι το γεγονός

ότι το άλας έχει μωρανθεί! Αυτή την στιγμή το σύνολο σχεδόν των επισκόπων είναι όχι μόνο ακατάλληλο (για πολλούς σοβαρούς λόγους που έχουν να κάνουν με σοβαρά κωλύματα όχι μόνο ιεροσύνης, αλλά κωλύματα που θα εμπόδιζαν κάποιον να είναι απλό χριστιανός, λόγους ψυχικής ισορροπίας και υγιεινής κ.α.). Οι επίσκοποι αντί να είναι ποιμένες που αγαπούν και φροντίζουν ένα προς ένα τα του ποιμνίου τους, έχουν μετατραπεί σε διαπλοκές κάθε μορφής εξουσίας, καταδυνάστευσης κλήρου και λαού, απόλαυσης ηδονών και τρυφηλής ζωής, μη φειδόμενοι του ποιμνίου τους. Από καιρό έχουν εγκαταλείψει κάθε υπεράσπιση της Αγίας μας Ορθοδοξίας, πολύ δε περισσότερο της Φιλτάτης ημών Πατρίδος... Συναλλάσσονται με τοπικούς και κεντρικούς άρχοντες και πολιτευτές οι οποίοι ούτε χριστιανοί είναι, ούτε αγαπούν την Εκκλησία, στις πλείστες δε των περιπτώσεων την εχθρεύονται και την πολεμούν με κάθε μέσο. Τους ενδιαφέρει η προσωπική τους προβολή και διαγκωνίζονται βάζοντας πλάτη όλους τους άλλους προκειμένου να ποζάρουν σε τηλεοπτικό/φωτογραφικό φακό, ενώ η κενολογία τους ξεπερνά κάθε όριο αυτοευτελισμού όταν στα χείλη τους πλησιάζει κάποιο μικρόφωνο...Ασκούν αμοραλιστική πολιτική προστατεύοντας και ευνοώντας κάθε ισχυρό, κάθε άνθρωπο της εξουσίας, του πλούτου της ισχύος και των μέσων μαζικής προβολής και ενημέρωσης. Αποφεύγουν κάθε είδος αυτοκριτικής, ως ο δαίμων το λιβάνι, ενώ έχουν γίνει ειδήμονες στην "αγαπολογία" και στο "ασυγχώρητο" του αμαρτήματος της ιεροκατάκρισης... Συμπεριφέρονται με την μεγίστη σκληρότητα ή αδιαφορία σε κάθε απροστάτευτο, αδύνατο ή κατώτερό τους ή ανταλλάσσουν τα ψίχουλα της "ελεημοσύνης" τους, με την άνευ όρων απόλυτη υποταγή των κατωτέρων τους στην παράφρονα και αντιεκκλησιαστική συλλογιστική τους. Απομακρύνονται συχνά πυκνά από την καθέθρα τους, πραγματοποιώντας μακρινά ταξίδια για να συνεορτάσουν όχι τον Άγιο - αλλοίμονο - αλλά τα ονομαστήρια κάποιου άλλου ιεράρχη, συνήθως της ιδιαίτερης κλίκας στην οποία και ο ίδιος ανήκει. Και ο ταλαίπωρος Φιλόχριστος, Ορθόδοξος λαός και το τίμιο πρεσβυτέριο (όσο από αυτό θλίβεται και αντιστέκεται σ' αυτήν την άνευ προηγουμένου και ιστορικού προηγούμενου κατάντια) περιμένει τί από τους "ποιμένες" μας; Να υπερασπίσουν την Αγία μας Εκκλησία από την λαίλαπα του οικουμενισμού και των δουλοπρεπών υπηρετών του; Ή να ορθοτομήσουν τον Λόγο της Αληθείας του Χριστού; Ο Ύψιστος Τριαδικός Θεός να βάλει την δεξιά του και να λιγοστέψει αυτές τις ημέρες της οδύνης και της συμφοράς!