Όταν το 1439 επέστρεψαν από την Φλωρεντία οι ορθόδοξοι επίσκοποι, οι οποίοι
είχαν υπογράψει την ψευδοένωση με τους Παπικούς, ο πιστός λαός τους γύρισε την
πλάτη αδειάζοντας τους ναούς τους. Ήταν τόσος ο ζήλος του λαού που και υποψία
να υπήρχε ότι κάποιος κληρικός ήταν λατινόφρονας εγκατέλειπαν τον ναό! Ο Σιλβέστρος
Συρόπουλος αναφέρει ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: "Ἱερεύς τις ἠθέλησεν
ἰδεῖν ὅπως γίνεται ἡ τοῦ πατριάρχου (σ. ημ.
Μητροφάνους του Β΄, λατινόφρονος) πρόβλησις· ὄνομα τῷ ἱερεῖ Θεοφύλακτος. Ἐδανείσατο οὖν ἵππον
(οὐδέ γάρ ἐκέκτητο) καί ἦλθεν εἰς τά βασίλεια, καί ἰδών τήν πρόβλησιν, ἦλθε
μεθ’ ἡμῶν μέχρι καί τοῦ πατριαρχείου. Εἶτα ὑπέστρεψεν εἰς τό ἴδιον οἴκημα, καί κατά τήν ὥραν
τοῦ ἑσπερινοῦ ἐσήμανεν (ἦν γάρ ἡ ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως), καί οὐδείς ἦλθεν
εἰς τόν ναόν αὐτοῦ· ὡσαύτως καί εἰς τόν ὄρθρον,
καί οὐδείς ἦλθε· ἐξεδέχετο δέ καί εἰς τήν ὥραν
τῆς λειτουργίας, ἵνα φέρῃ τις αὐτῷ λειτουργίαν, καί οὐκ ἔφερε· διό οὐδέ ἐλειτούργησεν· Ἀγανακτήσας προσῆλθε τοῖς εἰωθόσιν ἐκκλησιάζεσθαι ἐν τῷ
ναῷ καί ἠρώτα τίνος χάριν οὐκ ἦλθον ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἑορτῆς οὔσης; Οἱ δέ ἔλεγον αὐτῷ·
Διότι ἠκολούθησας καί σύ τῷ πατριάρχῃ καί ἐλατίνισας. Ἔλεγεν οὖν ὁ ἱερεύς·
Καί πῶς ἐλατίνισα; ἐγώ ἀπῆλθον ἁπλῶς ἵνα ἴδω τήν τάξιν μόνον ἥν οὐδέποτε εἶδον,
καί οὔτε ἐφόρεσα οὔτε ἔψαλα οὔτε τι ἱερατικόν ἐποίησα. Πῶς οὖν ἐλατίνισα; Οἱ δέ
εἶπον· Ἀλλ’ ἀνεμίχθης καί συνοδοιπόρεις μετά τῶν λατινισάντων ἔμπροσθεν τοῦ
λατινόφρονος πατριάρχου καί ἔφθανέ σοι ἡ εὐλογία αὐτοῦ. Τότε ἠγανάκτησεν, ἵνα
δυσωπῇ αὐτούς μεθ’ ὑποσχέσεων ἐνόρκων, ὡς οὐκέτι ἀπελεύσεται εἰς τόν πατριάρχην
ἤ εἰς τούς πλησιάζοντας αὐτῷ, καί μόλις ἠδυνήθη καταπεῖσαι αὐτούς συνέρχεσθαι πάλιν εἰς
τήν ἐκκλησίαν" (V. Laurent, Les mémoires du grand ecclésiarque de l'Église de Constantinople Sylvestre Syropoulos, Paris, 1971, p. 556).
Και το 1452, όταν με το ουνιτικό συλλείτουργο της 12ης Δεκεμβρίου στην Αγιά
Σοφιά διακηρύχθηκε η Ψευδοένωση με τους Παπικούς, ο λαός πάλι έδειξε την απέχθειά
του αποφεύγοντας να λειτουργείται στον ναό. Γράφει χαρακτηριστικά ο ιστορικός
της εποχής Δούκας: "Οἱ δὲ τῆς πόλεως ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης, ἐν ᾗ ἐγένετο
τάχα ἡ ἕνωσις ἐν τῇ Μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ, ὡς Ἰουδαίων
συναγωγὴν τοῦτον ἀπέφευγον καὶ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ οὔτε προσφορά, οὔτε ὁλοκαύτωσις, οὔτε
θυμίαμα. Εἴ ἔτυχέ τις τῶν ἱερέων λειτουργῆσαι Θεῷ ἐν ἡμέρα ἐπισήμῳ, οἱ
προσευχόμενοι μέχρι τῆς ὥρας τῆς προσφορᾶς ἵσταντο· καὶ τότε πάντες
ἐξήρχοντο οὕτω γυναῖκες ὡς ἄνδρες, οὕτω μοναχοὶ ὡς μονάζουσαι. Τὶ χρὴ
λέγειν; καὶ τὸν ναὸν ὡς βωμὸν (τῶν εἰδώλων), καὶ τὴν θυσίαν (λειτουργίαν) ὡς Ἀπόλλωνι
τελουμένην ἐνόμιζον"
(P. G. 157, 1072).
---------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Πότε ἔγιναν ὅλ' αὐτά; Τό 1439, ἔτσι δέν εἶναι; Ναί, ἔτσι εἶναι! Δηλαδή, 500 περίπου χρόνια πρίν ἀπό τό 1924, ὁ λαός δέν ἠνείχετο οἱ κληρικοί του οὔτε κἄν νά παρακολουθοῦν μακρόθεν συνάξεις λατινοφρόνων! Ὡς γνωστόν, εἶχον προηγηθῆ τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας (1437-1439) καί ἠκολούθησαν χιλιάδες ἄλλα σημαντικά γεγονότα - σταθμοί είς τήν Ἱστορίαν - τά ὁποῖα καταδεικνύουν ὅτι ἡ παπική ἐπιβουλή κατά τῶν Ὀρθοδόξων ἦτο γνωστή εἰς ἅπαντας. Ἐννοῶ τίς σταυροφορίες, τήν ψευδοσύνοδον τῆς Λυῶνος, τά ἐπί Βέκκου δραματικά γεγονότα εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, τίς πολλαπλές πιέσεις τῶν «παπῶν» ἐπί τῶν Ὀρθοδόξων νά υἱοθετήσουν τό νέον ἑορτολόγιον (ν.ἑ.), ὥστε παπισταί καί Ὀρθόδοξοι νά συνεορτάζουν, τήν Ἐγκύκλιον τοῦ Μασσώνου «πατριάρχου» Ἰωακείμ Γ' τοῦ 1902 πρός τάς τοπικάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, μέ τήν πρότασιν καί πάλιν οἱ Ὀρθόδοξοι νά υἱοθετήσουν τό ν.ἑ., ὥστε νά συνεορτάζουν μέ ὅλες τίς «ἀναδενδράδες τοῦ Χριστιανισμοῦ» κ.λπ. Μετά ἀπ' ὅλ' αὐτά τά φοβερά γεγονότα, θέλουν κάποιοι νά μᾶς πείσουν ὅτι τό 1924 ὁ λαός δέν εἶχε τήν παραμικράν ἰδέαν(!) γιά τό τί ἐκρύπτετο ὄπισθεν τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἑ., τήν ὁποίαν σερβίρουν ὡς ἕν ... ἀστρονομικόν ζήτημα, ὁδηγούμενοι εἰς τό ἐπιθυμητόν δι' αὐτούς (ἀλλά ψευδέστατον) συμπέρασμα ὅτι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος ἀποτειχίσεως, ἑπομένως οἱ ἀντιδράσαντες εἶναι ... σχισματικοί!!! Ὅλοι αὐτοί ἐφαρμόζουν τήν γνωστήν συμβουλήν τοῦ Σατανᾶ: «Ἐάν πρόκηται νά εἰπῇς ψέμματα, νά εἰπῇς μεγάλα τοιαῦτα»!!!
---------------------------------------
5 σχόλια:
Πότε ἔγιναν ὅλ' αὐτά; Τό 1439, ἔτσι δέν εἶναι; Ναί, ἔτσι εἶναι! Δηλαδή, 500 περίπου χρόνια πρίν ἀπό τό 1924, ὁ λαός δέν ἠνείχετο οἱ κληρικοί του οὔτε κἄν νά παρακολουθοῦν μακρόθεν συνάξεις λατινοφρόνων! Ὡς γνωστόν, εἶχον προηγηθῆ τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας (1437-1439) καί ἠκολούθησαν χιλιάδες ἄλλα σημαντικά γεγονότα - σταθμοί είς τήν Ἱστορίαν - τά ὁποῖα καταδεικνύουν ὅτι ἡ παπική ἐπιβουλή κατά τῶν Ὀρθοδόξων ἦτο γνωστή εἰς ἅπαντας. Ἐννοῶ τίς σταυροφορίες, τήν ψευδοσύνοδον τῆς Λυῶνος, τά ἐπί Βέκκου δραματικά γεγονότα εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, τίς πολλαπλές πιέσεις τῶν «παπῶν» ἐπί τῶν Ὀρθοδόξων νά υἱοθετήσουν τό νέον ἑορτολόγιον (ν.ἑ.), ὥστε παπισταί καί Ὀρθόδοξοι νά συνεορτάζουν, τήν Ἐγκύκλιον τοῦ Μασσώνου «πατριάρχου» Ἰωακείμ Γ' τοῦ 1902 πρός τάς τοπικάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, μέ τήν πρότασιν καί πάλιν οἱ Ὀρθόδοξοι νά υἱοθετήσουν τό ν.ἑ., ὥστε νά συνεορτάζουν μέ ὅλες τίς «ἀναδενδράδες τοῦ Χριστιανισμοῦ» κ.λπ. Μετά ἀπ' ὅλ' αὐτά τά φοβερά γεγονότα, θέλουν κάποιοι νά μᾶς πείσουν ὅτι τό 1924 ὁ λαός δέν εἶχε τήν παραμικράν ἰδέαν(!) γιά τό τί ἐκρύπτετο ὄπισθεν τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἑ., τήν ὁποίαν σερβίρουν ὡς ἕν ... ἀστρονομικόν ζήτημα, ὁδηγούμενοι εἰς τό ἐπιθυμητόν δι' αὐτούς (ἀλλά ψευδέστατον) συμπέρασμα ὅτι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος ἀποτειχίσεως, ἑπομένως οἱ ἀντιδράσαντες εἶναι ... σχισματικοί!!! Ὅλοι αὐτοί ἐφαρμόζουν τήν γνωστήν συμβουλήν τοῦ Σατανᾶ: «Ἐάν πρόκηται νά εἰπῇς ψέμματα, νά εἰπῇς μεγάλα τοιαῦτα»!!!
Στο παλαιοημερολογίτικο έχεις λάθος!
«Στο παλαιοημερολογίτικο έχεις λάθος!»
Ἄλλη μία ἀερολογία!
Δεν είναι αερολογία Δημήτρη Χατζηνικολάου, είναι ουσιαστικολογία.
@ 20 Μαρτίου 2020 - 2:24 π.μ.: «Δεν είναι αερολογία Δημήτρη Χατζηνικολάου, είναι ουσιαστικολογία.»
Τρίτωσε ἡ ἀερολογία/σαχλαμαρολογία τοῦ «κανένα»!
Δημοσίευση σχολίου