Στην έγκριτη εφημερίδα Gurdian δημοσιεύθηκε ανταπόκρισις από το Δουβλίνο, την Ιρλανδική Πρωτεύουσα, για την επίθεση που εξαπέλυσε ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός Έντα Κένι αλλά και το
Ιρλανδικό Κοινοβούλιο με ψήφισμά του κατά του Βατικανού και της Ρωμαιοκαθολικής παρασυναγωγής για την συγκάλυψη τρομακτικών σκανδάλων παιδεραστίας και παρά φύσιν ασελγών πράξεων κατά ανηλίκων παίδων των Ρωμαιοκαθολικών Κληρικών από την Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία της Ιρλανδίας και το Βατικανό.
Το γνωστό σκάνδαλο Σμάϊθ προκάλεσε το 1994 την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού «Φιάνα Φάϊλ» και των Εργατικών.
Αυτό ωδήγησε τον Πρωθυπουργό Έντα Κένι να εκραγή μετ’ οργής εντός του Ιρλανδικού Κοινοβουλίου και να δηλώσει ότι: «δυστυχώς αποκαλύφθηκαν η δυσλειτουργία, ο ελιτισμός και ο ναρκισσισμός που κυριαρχούν στην κουλτούρα του Βατικανού».
Η Κυβέρνηση και σύσσωμη η αντιπολίτευση ενέκριναν ομοφώνως ψήφισμα που κατηγορεί το Βατικανό και την Ρωμαιοκαθολική παρασυναγωγή ότι μεθοδικώς και αναισχύντως εμπόδισαν την αποκάλυψη των εγκλημάτων παιδεραστίας που συγκλονίζει την Ιρλανδία, χώρα γνωστή για την πίστη της στον Παπισμό.
Η μεταστροφή της οργής από την εγχώρια Ιρλανδική Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία προς το κέντρο του Παπισμού, το Βατικανό, οφείλεται και σε έγγραφο του Βατικανού προς την Ιρλανδική Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία που ήρθε στο φως κατά την διάρκεια της ερεύνης για την υπόθεση η οποία διεξήχθη με εντολή της Κυβερνήσεως της Ιρλανδίας, έγγραφο του έτους 1997, επί ημερών του προσφάτως «οσιοποιηθέντος» και καταστάντος «μακαρίου» πάπα Ιωάννου Παύλου του Β μέ το οποίον καθορίζοντο οι διαδικασίες παραπομπής υποθέσεων κακοποιήσεως ανηλίκων με τοσούτον αναίσχυντον και ελεεινόν προσδιορισμόν ώστε να χαρακτηρίζονται απλώς ως «κατευθυντήριες γραμμές».
Ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός Κένι δήλωσε στα Ιρλανδικά ΜΜΕ ότι το Σαββατοκύριακο που πέρασε έλαβε χιλιάδες μηνύματα υποστηρίξεως για την στάση του. Αντιδρώντας στο ομόφωνο ψήφισμα του Ιρλανδικού Κοινοβουλίου που καταδίκαζε τον ρόλο της Ρωμαιοκαθολικής Ιεραρχίας και του Βατικανού στην υπονόμευση των θεσμών της «προστασίας της παιδικής ηλικίας» το Βατικανό ανεκάλεσε τον Νούντσιό του από την Ιρλανδία «Αρχιεπίσκοπο» Τζουζέπε Λεάντζα. Η Κυβέρνηση όμως της Ιρλανδίας δήλωσε ότι δεν εκπλήσσεται από την ανάκληση του Νουντσίου αλλά περιμένει το Βατικανό να απαντήση στις τρομακτικές κατηγορίες γιατί η «Εκκλησία» έπαιξε ρόλο στην συγκάλυψη της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών.
Τα ανωτέρω φρικώδη και ειδεχθή δεν μας εκπλήσσουν και εμάς ουδόλως, διότι ως και παλαιότερον έχομε και δημοσία διακηρύξει ο Ρωμαιοκαθολικισμός και ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία Χριστού αλλά πολιτικό-οικονομικό-θρησκευτικό σύστημα, εστερημένο της Θ. χάριτος και των ζωοποιών ακτίστων ενεργειών του Τρισαγίου Θεού, το οποίον αδιαπτώτως και διϊστορικώς συνεχίζει την εγκληματική του διαδρομή και πορεία καταπατώντας ασυστόλως τους Θ. και Ι. Κανόνας της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας επιτάσσοντες και ρητώς προβλέποντες την άμεσον καθαίρεσιν των κανονικών εγκληματιών, νοθεύων την «παραδοθείσαν άπαξ τοις αγίοις πίστιν» και εισάγων την ενδοκοσμική σκοπιμότητα και μεταπτωτική φθορά στον πνευματικόν χώρον, υποθάλπει το κακούργημα της παιδεραστίας παρά τις φραστικές δήθεν στηλιτεύσεις του.
Η πρόσφατος μάλιστα «οσιοποίησις» του καθ’ όλην την διάρκειαν της θητείας του επιδοθέντος μετά πάσης επιμελείας στην συγκάλυψιν χιλιάδων ανά τον κόσμον εγκλημάτων παιδεραστίας από τους Ρωμαιοκαθολικούς θρησκευτικούς λειτουργούς, πάπα Ιωάννη Παύλου του Β μετά πάσης τιμής και μεγαλοπρεπείας στο Βατικανό αποδεικνύει εναργέστατα το αμεταμέλητον του Ρωμαιοκαθολικισμού-Παπισμού και καθιστά δια μίαν εισέτι φοράν πασίδηλον το γεγονός ότι η διαχρονική και διϊστορική καταδολίευσις του Χριστιανικού και Ευαγγελικού μηνύματος ανά την υφήλιον, οφείλεται κατά βάσιν σ’ αυτήν την εκτροπήν εκ του σώματος της Εκκλησίας που συνέβη μεν το 1054 μ.Χ. αλλά που έμελλε να αποβή ο ολετήρας ομού μετά της ψευδούς θρησκείας του Ισλάμ της πνευματικής ευλογίας και δυνατότητος της ανθρωπότητος που απέρρευσε από τον ζωοποιό Σταυρό και την λαμπροφόρο Ανάσταση του Ενσαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού.
Επιπρόσθετος απόδειξις των ανωτέρω αποτελεί η κατά την επίσκεψη του σημερινού πάπα Βενεδίκτου 16ου στην Κροατία στις 4 και 5 Ιουνίου, ιδιαιτέρα τιμή που απεδόθη στον εγνωσμένο εγκληματία του Β παγκοσμίου πολέμου και πνευματικό ταγό των φασιστών Ουστάσι της Κροατίας, Καρδινάλιο του Ζάγκρεμπ Αλοΐσιο Στέπινατς, ο οποίος κατεδικάσθη για εσχάτη προδοσία και εγκλήματα πολέμου και παρά ταύτα ανεκηρύχθη ως δήθεν «μακάριος» από την Ρωμαιοκαθολική παρασυναγωγή και του οποίου την εικόνα προσπαθεί να ωραιοποιήση το περιοδικό «ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ» (Μαΐου-Ιουνίου 2011, τ.1069, σελ. 27-29), που διευθύνεται από τον Ιησουΐτη κ. Θεόδωρο Κοντίδη και κυκλοφορείται από το «Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών» που εδρεύει εν Αθήναις (Μιχ. Βόδα 28), όταν τυγχάνει απολύτως εξηκριβωμένον ιστορικώς ότι οι Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς των φασιστών Ουστάσι που δολοφόνησαν 800.000 ορθοδόξους Σέρβους κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής της Γιουγκοσλαβίας υπήγοντο στον «Αρχιεπίσκοπο» Ζάγκρεμπ Αλουΐσιο Στέπινατς και όταν υφίσταται το ημερολόγιο του Στέπινατς όπου ο ίδιος ιδιογράφως ομολογεί πλήρως τα θηριώδη εγκλήματα των Ρωμαιοκαθολικών εγκληματιών, τους βιαίους εκλατινισμούς των ορθοδόξων Σέρβων και δηλώνει το βύθιο μίσος του κατά της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας γράφοντας στις 27 Μαρτίου 1941 σελ. 172, βιβλ. 4ο «Το πνεύμα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι κάτι το τόσο τρομερό το οποίο μόνο ο παντοδύναμος και παντογνώστης Θεός δύναται να ανέχεται...» και στις 28 Μαρτίου 1941, σελ. 176, βιβλ. 4ο «Το σχίσμα της ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι η μεγαλύτερη κατάρα εν Ευρώπη, σχεδόν μεγαλύτερη και από τον Προτεσταντισμό...». Και αυτό προσπάθησε να διορθώσει ο ψευδοάγιος του Βατικανού στυγνός εγκληματίας Αλοΐσιος Στέπινατς με την σφαγή 800.000 Ορθοδόξων Σέρβων.
Να λοιπόν, γιατί είναι αδύνατος η ένωσις με τον διεθνή εγκληματία και υποκριτή Ρωμαιοκαθολικισμό και αλυσιτελής ο μετ’ αυτού διάλογος και εμείς τα μέλη του Σώματος του Χριστού της Μιας , Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας θα πρέπει «ούτε χαίρειν» σε αυτούς να λέγωμε ως μας συνιστά ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο μαθητής της αγάπης διότι δεν θεωρώ ότι έχωμεν εμείς περισσότερη αγάπη από τον «μαθητή της αγάπης».
Η μόνη αληθής ένωσις που μπορεί να γίνει είναι να αποπτύσσουν οι κακόδοξοι τας αιρετικάς των δοξασίας και εισηγήσεις του βυθίου δράκοντος και να επανέλθουν εν πλήρη μετανοία στην καλλιέλαιον της Εκκλησίας εγκεντριζόμενοι σε Αυτήν. Ο,τιδήποτε άλλο είναι καταδικασμένο a priori σε παταγώδη αποτυχία όπως και τα ανωτέρω γεγονότα πασιδήλως αποδεικνύουν.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ+
ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου