+πατήρ
Ιωάννης Ρωμανίδης
Ισως το καλύτερο μονοπάτι
προς την πολιτική επανένωση της Ευρώπης, είναι να συνειδητοποιήσουμε πρώτα, ότι
οι ήδη υπάρχουσες Ρωμαϊκές Δημοκρατίες πρέπει -και μπορούν- να ενωθούν σε μια
Ομοσπονδία Ρωμαϊκών Δημοκρατιών. Με άλλα λόγια, οι αποκαλούμενες Γαλλική και
Ελληνική Επαναστάσεις πρέπει να συμπληρωθούν και να εξελιχθούν σε μια Ρωμαϊκή
Επανάσταση.
Πάντως, το μονοπάτι για την επανένωση της
Ευρώπης δεν είναι διόλου πολιτικής ή εθνικής φύσεως. Η ανάμιξη της Εκκλησίας
στην πολιτική και τις κρατικές δομές για τη διατήρηση της καταπιέσεως της
Ρωμαϊκής κοινωνίας δημιούργησαν μιαν αλληλεπίδραση μεταξύ εκκλησίας και
κοινωνίας, αλλ' όχι κατ' ανάγκην μεταξύ δόγματος και κοινωνίας.
Ο Μεσαιωνικός Παπισμός ενσωμάτωσε τη
φεουδαλική δομή στο διοικητικό του οικοδόμημα και την ανύψωσε στο επίπεδο του
δόγματος.
Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες προσαρμόσθηκαν
σταδιακά σ' αυτές τις μεταβαλλόμενες περιστάσεις, που επηρεάζουν το διοικητικό
τους οικοδόμημα, αλλά σταμάτησαν στο επίπεδο του Κανονικού Δικαίου.
Οι Προτεσταντικές Εκκλησίες απέρριψαν όχι
μόνο τις δογματικές πλευρές της μεσαιωνικής παπικής διοικητικής δομής, αλλά
απέρριψαν εξ ολοκλήρου και την Ορθόδοξη εξέλιξη και προσπάθησαν να επιστρέψουν
σε ό,τι θεωρούσαν βιβλικό ή Αποστολικό Χριστιανισμό.
Ετσι, οι Ρωμαίο-Ορθόδοξοι και οι Ρωμαιο-Καθολικοί
βρέθηκαν κληρονόμοι διαφορών, που οφείλονται σε ιστορικές περιστάσεις και οι
Προτεστάντες θεωρούν τους εαυτούς τους σαν μια σειρά τρίτων εναλλακτικών
λύσεων.
Τ Ε Λ Ο Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου