Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Η εξαιρετική δια το ανθρώπινον γένος σπουδαιότης του Χριστιανισμού έγκειται εις την ζωοποιούσαν και αναλλοίωτον Θεανδρικότητα του Χριστού, η οποία δίδει νόημα εις παν το ανθρώπινον, εξάγουσα τούτο από την μηδαμινότητα του μη είναι εις το φως του Πανείναι. Μόνον με την θεανθρωπίνην του δύναμιν ο Χριστιανισμός είναι το άλας της γης, άλας το οποίον διαφυλάττει τον άνθρωπον δια να μη διαφθαρή εν τη αμαρτία και εν τω κακώ. Εάν όμως διαχυθή ο Χριστιανισμός εις διαφόρους ουμανισμούς, τότε μωραίνεται, γίνεται, «άναλον» άλας, το οποίον, κατά τον παναληθή λόγον του Σωτήρος, «εις ουδέν ισχύει έτι ει μη βληθήναι έξω και καταπατείσθαι υπό των ανθρώπων» (Ματθ. 5,13). Πάσα προσπάθεια και απόπειρα να εξισωθή ο Χριστιανισμός με το πνεύμα του αιώνος τούτου, με τας φευγαλέας κινήσεις κάποιων ιστορικών εποχών, και επί πλέον με τα πολιτικά κόμματα ή τα καθεστώτα, αφαιρεί από τον Χριστιανισμόν εκείνην την ειδοποιόν αξίαν, η οποία τον καθιστά μοναδικήν θεανθρωπίνην θρησκείαν εις τον κόσμον.                                                                                                                                                         

Συνεχίζεται.